Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2007

CIA και φτηνό βιβλίο

---




Σύμφωνα με τον ρώσο λογοτεχνικό αναλυτή Ιβάν Τολστόι, η CIA «δανείστηκε» ένα από τα λιγοστά αντίτυπα του απαγορευμένου στη Σοβιετική Ένωση βιβλίου «Δρ Ζιβάγκο» που ο συγγραφέας του Μπόρις Πάστερνακ (βλ. φωτο) κατάφερε να στείλει σε φίλους του, στη Δύση, το φωτοτύπησε, το τύπωσε με γραμματοσειρές που κυκλοφορούσαν μόνο στη Σοβιετική Ένωση και το προώθησε για έκδοση σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Κι έτσι το βιβλίο αυτό έφτασε στα χέρια των μελών της Ακαδημίας, στη Στοκχόλμη, και στον Πάστερνακ απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1958 ...

Αν αυτή η ιστορία αληθεύει, έστω και λίγο, και δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας (λέτε ο αναλυτής να ‘ναι συγγενής του μεγάλου ρώσου συγγραφέα, που, κι είναι τεράστια αδικία, δεν αξιώθηκε να βραβευτεί με νόμπελ;), οφείλω, από τη θέση αυτή, να συγχαρώ – για πρώτη φορά, είναι αλήθεια - ολόθερμα την CIA.

Πρώτον, γιατί κάθε απαγορευμένο – για λόγους πολιτικούς, θρησκευτικούς, πολιτισμικούς κλπ βιβλίο πρέπει, με οποιοδήποτε τρόπο, να εκδίδεται και να κυκλοφορεί. Έστω κι αν η διάσωση και διάδωσή του οφείλεται, κι αυτή, στους ίδιους λόγους. Γιατί το βιβλίο, όσο προοδευτικό, αντιδραστικό, ανήθικο ή τολμηρό κι αν είναι το περιεχόμενό του, γι αυτό γράφεται, για να διαβαστεί. Κι όχι για να ριχτεί στη φωτιά (συνήθως με τον συγγραφέα του μαζί). Είτε αρέσει στους κυβερνώντες και στις διάφορες ηγεσίες είτε όχι. Κι ας κρίνουν οι αναγνώστες του, και, τελικά, η ιστορία, για την καλλιτεχνική, πολιτική, θρησκευτική ή κοινωνική του αξία (τα ίδια βέβαια ισχύουν και για οποιαδήποτε έκφραση λόγου, τέχνης ή ιδεών).

Δεύτερον, γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο όχι μόνο είναι, ως λογοτέχνημα, εξαιρετικό, αλλά μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο με μια σπουδαία ταινία (σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Λιν και με - υπέροχους - πρωταγωνιστές τον Ομάρ Σαρίφ και τη Τζούλι Κρίστι).

Τρίτον, γιατί, ανεξάρτητα από την λογοτεχνική του αξία, το βιβλίο αναφέρεται στα πρώτα χρόνια της επανάστασης των μπολσεβίκων, μια από τις πιο ταραγμένες και σκοτεινές περιόδους της ιστορίας, και στην κατάσταση που επικρατούσε στη Σοβιετική Ένωση τα άγρια εκείνα χρόνια.

Και τέταρτον, γιατί ο Πάστερνακ, ο οποίος, κατά το δημοσίευμα, δεν είχε ιδέα για την ανάμειξη αυτή της CIA, ναι μεν υποχρεώθηκε να αρνηθεί το βραβείο - το παρέλαβε ο γιος του τριάντα ένα χρόνια μετά - γλύτωσε όμως, εξαιτίας της βράβευσης, τη ζωή του. Και μπόρεσε έτσι να πεθάνει, δυο χρόνια αργότερα, στο σπίτι του. Κι όχι σε κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπως τόσοι και τόσοι ρώσοι διανοούμενοι.

Βέβαια, καθώς πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι, αμέσως μετά τον θάνατό του οι αρχές στέλνουν στο γκούλαγκ τη φίλη του (και, μάλλον, ερωμένη του) Όλγα Ιβίνσκαγια. Και, παράλληλα, προφανώς για λόγους ισότητας, οδηγούν και τη σύζυγό του, Ζινάιντα Πάστερνακ, στην εξαθλίωση (πάλι καλά, στην Ινδία που για χιλιάδες χρόνια καίγανε τις χήρες κανένας δεν έλεγε μια κουβέντα, τώρα έσταξε η ουρά του γαϊδάρου;).

Αυτά λοιπόν, περίπου, λέει ο φίλος μας ο Τολστόι. Και, όπως είναι φυσικό κι αναμενόμενο, τα νέα κυκλοφόρησαν σ' όλο τον κόσμο, και σωστά.

Ο τρόπος όμως που η είδηση αυτή μεταδόθηκε στη χώρα μας και, ιδίως, τα σχόλια που την συνόδευσαν, αποδεικνύουν, γι άλλη μια φορά, το απύθμενο βάθος της αμορφωσιάς, της ιστορικής άγνοιας και των προκαταλήψεων που επικρατούν σε πολλούς που, δυστυχώς, εργάζονται στα μέσα και στον τύπο. Και που δεν μπορούσαν να κρύψουν τη στενοχώρια τους για το γεγονός.

Ενώ, προφανώς, θα 'ταν απόλυτα ευχαριστημένοι αν κάποια μυστική υπηρεσία είχε φροντίσει, αντίθετα, να καταστρέψει τα αντίτυπα που ο Πάστερνακ είχε το θράσος να στείλει κρυφά στη Δύση. Γιατί, πώς να το κάνουμε, η πράξη ήταν αντεπαναστατική, και μ’ αυτά τα θέματα δεν παίζουμε, κι αν ο λόγος κι η τέχνη δεν υπηρετούν τον λαό, δεν έχουν λόγο ύπαρξης (κι ούτε βέβαια οι δημιουργοί τους).

Όπως, βέβαια, τέλος, δεν έχει λόγο ύπαρξης, απ’ όλες τις μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη, ειδικά η CIA. Εκτός κι αν αλλάξει αποστολή, κι αποφασίσει ν’ ανοίξει βιβλιοπωλείο (ας πούμε κάτι σαν τη FNAC). Οπότε, αν μάλιστα έχει και καλές τιμές, και κάνει και προσφορές, βλέπουμε.

30 σχόλια:

Eleni63 είπε...

ΣΕΦΤΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!

Eleni63 είπε...

Ομολογώ πως δεν κατάλαβα καλά τι θέλεις να πεις. Είναι πολλά τα ζητήματα που θέτεις.
Θα το ξαναδιαβάσω κι άλλες φορές αργότερα.
Η απαγόρευση πάντως των βιβλίων τα τελευταία χρόνια (και κάθε έργου εν τέλει) συνιστά συντελεστή της επιτυχίας τους της εμπορικής. Συχνά όταν γράφω σκέπτομαι τι καλά που θα ήταν να μου κάνουν Ασφαλιστικά. Αυθορμήτως όμως όχι και να τα στήσω. Οπως κάνουν πολλοί...
Καλημέρα και καλή εβδομάδα

Sarah είπε...

Τωρα εσυ πες μου αν η Τζουλυ Κριστι δεν ήταν μια από τις ωραιότερες γυναικες στον κοσμο.
Την ταινια την εχω δει πολλάκις. Δεν χορταινεται.
Η δε μουσική;
Ακουσες ωαριότερη μουσική; Το Δρ Ζιβαγκο καi το THOMAS CROWN AFFAIR με το Windmills of your mindέχουν μεινει στην μνημη μου και για την μουσική τους.
Ασχετο αλλά κοιτα τους στιχους του δεύτερου και πες μου αν έχουν γραφτει καλυτεροι εδω

Τερμα η εκτροπη και επανερχομαι. Δεν μπορεσα να εντοπισω τιποτα στον Ελληνικο τυπο online. Εχεις κανενα λινκ;

neutrino είπε...

Οφειλω να πω οτι την ιστορια δεν την ηξερα, ουτε εχω ακουσει την ελληνικη αντιδραση (οχι πως δεν μπορω να τη φαναστω βεβαια -παντα εξοχως.. "προοδευτικη"!).

Διαβαζοντας το ποστ σας και βλεποντας την αντιδραση που ειχατε στο θεμα αυτο (και κυριως στην "ελληνικη υποδοχη" του θεματος), το μυαλο μου εκανε αμεσα νια συνδεση: θυμηθηκα τη δικη μου αντιδραση οταν διαβαζα την κριτικη των Νεων (του Δ.Δανικα) για την εκπληκτικη ταινια "Οι Ζωες των Αλλων" (νομιζω πως κι εσας σας αρεσε, απ'ο,τι διαβασα σε αλλο μπλογκ). Εν παση περιπτωσει, ο αγαπητος και παντα αντικειμενικος κυριος Δανικας νομιζω πως εχει την ιδια "αντιδραση" προς την ταινια, οπως αυτην που περιγραφετε για μεριδα του ελληνικου Τυπου απεναντι στην "παρεμβαση" της CIA στο ποστ σας.
λεει εν ολιγοις: καλη η ταινιουλα, αλλα ενταξει οχι και να ξεκατινιασουμε την "ιερη" Σταζι. Καλος ο συγγραφεας που ηθελε να καταγγειλλει το κακως κειμενα, αλλα οχι και να θιξει την μεγαλη ανατολικη Γερμανια, τον υπαρκτο μας σοσιαλισμο! ασε που η CIA ειναι χειροτερη..
(αντιγραφω: "..Αλλά διάολε, δεν ήταν αυτό που χαρακτήριζε το μέγεθος ενός Μάρκους Βολφ, αρχηγού των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών. Έλεος.") .
να και τo lik:
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18716&m=P22&aa=1

ισως ο συνειρμος να ειναι ασχετος η να εχω αντιλφθει κατι λαθος-τοτε συγχωρεστε με. αλλα καθως διαβαζα αυτα που γραφατε μου ηρθε ασυναισθητα στο μυαλο η οργισμενη αντιδραση μου οταν διαβασα αυτην την κριτικη.. δεν ξερω αν κι εσεις αντιλαμβανεστε την συνδεση..:)

Sarah είπε...

Το διάβασα το παραλήρημα του Δανικα.
Εύγε...
Αυτός δημοσιογραφεί... διαμορφώνει απόψεις...
Εγω το έχω ξαναπει ότι οι φυλλαδες μας στέκονται επαξίως στο πλευρό του Αλ Τζαζίρα.

Πάντως για την υπόθεση που περγράφει ο Αντβολ, βρήκα μπόλικο υλικο αλλά στον ξενο τύπο. Δεν με εκπλήσσει η αντίδραση.
Αν ήταν διαφορετική, ναι θα με άφηνε άφωνη... αλλά ήρθε και έδεσε που λέει και ο σοφός λαός.

Είναι θλιβερό με πόση ταχύτητα κατεβαίνουμε από το τρένο... που στο διάολο θα καταλήξουμε;
Στα αζήτητα της σύγχρονης ιστορίας;

antvol είπε...

@ eleni63

Όπως συχνά μου συμβαίνει, θέλω να θίξω, μαζί, πολλά θέματα.

Εδώ, πχ, συναντώνται ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας (το βιβλίο), ο (αληθινός ή υποτιθέμενος) τρόπος που αυτό έφτασε να γίνει διάσημο, οι διώξεις, ειδικά στα ανελεύθερα καθεστώτα, των πνευματικών ανθρώπων (δυστυχώς όμως όχι μόνον εκεί, είναι γνωστό τι τράβηξε, πχ, ο Χένρυ Μίλλερ στις αγγλοσαξωνικές χώρες), και, κυρίως, η παρουσίαση τέτοιου είδους ειδήσεων από τα ελληνικά μέσα.

Κι όλ' αυτά κλείνουν το μάτι στη μεγάλη μου αγάπη για τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, την απέχθειά μου για κάθε είδους λογοκρισία και την αηδία που νιώθω από την ψευτοπροοδευτική και, στην πραγματικότητα, βαθύτατα αντιδραστική παρουσίαση των γεγονότων στη νεοελληνική μιζέρια.

Απ' όλα λοιπόν έχει ο μπαχτσές, διαλέγεις και παίρνεις (αν θέλεις).
---

@ πανάσχημη

Ναι, ξέχασα να αναφέρω τη μουσική του έργου, αν και, όσο έγραφα το κείμενο, ήταν μέσα στο μυαλό μου.

Τώρα, τι το ήθελες το άλλο έργο, πες μου και συ αν υπήρξαν ποτέ ωραιότεροι άνθρωποι από την Φαίη και τον Στηβ (οι παρόντες, βέβαια, εξαιρούνται). Για μένα, όχι.

Και, βέβαια, θεά κι η Τζούλι, αλλά λίγο πιο κάτω, η Φαίη την ξεπερνάει. Στο συγκεκριμένο όμως έργο φοβερή.

Όχι, δεν έχω links, γράφω ό,τι θυμάμαι από τα διαβάσματα και τα ακούσματά μου, η είδηση πάντως κυκλοφόρησε γύρω στα μισά του μήνα.
---

@ neutrino

Πόσο δίκαιο έχεις (και δεν είναι η πρώτη φορά), χαίρομαι τόσο να διαβάζω τις απόψεις σου.

Και σ' ευχαριστώ πολύ που μου θύμισες την κατάπτυστη κριτική του Δανίκα για το ωραιότερο έργο που, προσωπικά, έχω δει τα τελευταία χρόνια, και το οποίο τολμάει να χαρακτηρίζει "τρίχα".

Κρίμα, και πάλι κρίμα, ο άνθρωπος αυτός (που ξέρει από κινηματογράφο κι έχει δημοσιεύσει εξαιρετικές κριτικές) εδώ τα έκανε κυριολεκτικά θάλασσα. Κι αναρωτιέμαι γιατί (ή μάλλον δεν αναρωτιέμαι αλλά δεν θέλω να συνεχίσω).

Το έργο πάντως σκίζει, τουλάχιστον στην Αθήνα, κι όλοι οι άνθρωποι που εκτιμώ και το είδαν, μιλάνε με τα καλύτερα λόγια.

Πηγαίνετε λοιπόν να το δείτε, κι αφήστε τους κριτικούς, τα ψυχροπολεμικά τους συμπλέγματα και κόμπλεξ, τον θρήνο για τον σοσιαλισμό που χάθηκε και τους συμψηφισμούς των μυστικών υπηρεσιών. Πηγαίνετε και μετά το συζητάμε.

ΥΓ Γλώσσα διαδικασίας εδώ είναι ο ενικός φίλη neutrino.

neutrino είπε...

Eχεις δικιο για τον ενικο,δεν εχω ακομα συλλαβει πληρως την υπεροχη οικειοτητα της μπλογκοσφαιρας!!

συγγνωμη που φευγω απο το θεμα του ποστ, επανερχομαι μια φορα στο θεμα του Δανικα και κλεινω. Σιγουρα ξερει απο κινηματογραφο, αλλα επιτελους ας του πει καποιος πως ο κινηματογραφως ειναι πανω απ'ολα τεχνη και δευτερευοντως (ή παρεμπιτόντως) πολιτική. Εν παση περιπτώσει, δεν ξεφέυγω, απλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το γέλιο που έριξα προχθες, διαβάζοντας το παρακάτω απόσπασμα:

"..Και γιατί να είναι στην πεντάδα (ενν. των Οσκαρ) η Κέιτ Γουίνσλετ από την Αγγλία και να μην είναι η πολύ ανώτερή της, η Γερμανίδα Μαρτίνα Γκέντεκ, η πρωταγωνίστρια ενός φαινομένου ταμείων και κριτικής με τον τίτλο «Οι ζωές των άλλων»; Γιατί, πολύ πιθανόν οι μισοί από τα χιλιάδες μέλη της Ακαδημίας να μην έχουν δει την ταινία. Και γιατί ο Άγγλος της «Βασίλισσας» και όχι ο Γερμανός Φλόριαν Χένκελ βον Ντόνερσμαρκ από τις «Ζωές των άλλων» στην πεντάδα των σεναριογράφων; Επειδή τόσο καταλαβαίνουν.."

και όμως, ειναι δια χειρός Δ.Δανίκα!!!! ("Τα Νεα", 27.01.07), (http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18750&m=P15&aa=1)

Μπροστά στον μεγάλο εχθρό που λέγεται Αμερική και Hollywood, όλα τ'αλλα παραβλέπονται. Ακόμα και οι "τρίχες".. ;)

συγγνώμη για την κινηματογραφική παρέκβαση (κολλήματα είναι αυτά :)) αν και δεν νιώθω τύψεις γιατί,ανεξάρτητα από τον Δανικα, η συγγένεια της συγκεκριμένης ταινίας με το θέμα του ποστ είναι μεγάλη.

dodo είπε...

Θεωρία... συνομωσίας: η CIA απειλείται με διάλυση και αναζητεί ερείσματα στο παρελθόν της- "δεν οργανώναμε μόνον πραξικοπήματα και πολιτικές δολοφονίες, ορίστε, και η διάσωση πνευματικού έργου συμπεριλαμβανόταν στις αρμοδιότητες τής υπηρεσίας"!

Sarah είπε...

Faye

neutrino είπε...

πανω στη βιασυνη μου, μου ξεφυγαν παραπανω.
προφανως "κινηματογράφος" και οχι "κινηματογράφως",
και "παρεμπιπτόντως"

μην χαλαω το υψηλο επιπεδο του μπλογκ με ανορθογραφιες-εστω και εκ παραδρομης. ;)

Ανώνυμος είπε...

mipos thymizei ligo apo Lena Olin i Faye sti foto sou panashimi;;;
ierosylia tha poun kapoioi, aplos mikri omoiotita...

antvol είπε...

@ στέφανος Νάσος

Καλωσήρθες.

Αλήθεια, ποια είναι αυτή η Faye; (αν και πρέπει να ρωτήσω την πανάσχημη).

ioannisk είπε...

Μία άλλη άποψη για την ταινία "Οι ζωές των άλλων".

Οι ζωές των άλλων στη ζωή μας

Ο καθένας πρωτιμάει όποια θέλει :)

antvol είπε...

@ ioannisk

Μάλλον είναι η πρώτη φορά που γράφεις εδώ, καλωσήρθες και συ.

Ωραίο το Link, το είχα διαβάσει όταν δημοσιεύτηκε. Και, βέβαια, συμφωνώ.

Μια απορία έχω μόνο: Το έργο λέγεται "Η ζωή των άλλων" (Das Leben des Anderen). Τώρα, γιατί όλοι το μεταφράζουν "Οι ζωές" δεν ξέρω.

Aphrodite είπε...

Το μόνο που σκέφτομαι σε τέτοια είναι πόσα αντίστοιχα έχουν γίνει και στράβωσαν στην πορεία, για τα οποία δε θα μάθουμε ποτέ...
:(((

neutrino είπε...

antvol, για τον ελληνικο τιτλο, η κλασικη ελληνικη λογικη: ανεξαρτητα απο τον πρωτοτυπο τιτλο, ο ελληνας μεταφραστης μεταφραζει απο τα αγγλικα. (στην Αμερικη βρηκε διανομη με τιτλο "the lives of others"- το γιατί το αγνοώ και εγω..)

και μια και ειπωθηκαν διαφορες αποψεις για την ταινια, ας κανω (εν ψυχρω) κι εγω λιγο γκριζα διαφημιση.. (γκουχ γκουχ):

και η δικη μου γνωμη

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα σας!

Για τον ξεφτιλα τον Δανικα να μην αρχισω καλυτερα... φανατισμενο αντιδυτικο υποκειμενο...αυτος αν ηταν ανατολικογερμανος θα μας ειχε θαψει ολους. Αν ειχε balls θα πηγαινε να ζησει στη Λευκορωσια με το Λουκασενκο, να γραφει κριτικες στη Beloruskaya Gazeta για την επικειμενη πτωση απο λεπτο σε λεπτο της Δυσης...

Το εργο το ειδα οταν ημουν Αθηνα και στη σκηνη που ο Muhe ακουει τη σονατα για ενα καλο ανθρωπο και του κυλανε δακρυα ενιωσα οτι αιωρουμουν 10 εκ. πανω απο την καρεκλα μου...

antvol είπε...

@ aphrodite

Από καιρό σε καιρό πάντως μαθαίνουμε μερικά, κι αυτό είναι κάτι.
---

@ neutrino

Διάβασα το κείμενο που έγραψες στο blog σου και μ' άρεσε εξαιρετικά.

ΥΓ Γκρίζα διαφήμιση; Έλα καλέ, πού την είδες; Υπερβάλλεις ...
---

@ identitycafe

Κι όχι μόνο αυτή η σκηνή. Σκέψου και την τελευταία, με τον πρωταγωνιστή στο ταμείο του βιβλιοπωλείου και τη φράση του "αυτό είναι για μένα", συνδυασμένη με τη ματιά του ... Δεν νομίζω πως θα την ξεχάσω σύντομα, μιλάμε για μεγάλο κινηματογράφο.

Αλλά, τι λέω, παρσύρθηκα, όπως γράφει κι ο μέγιστος Δανίκας, η ταινιούλα αυτή (η τρίχα που έγινε τριχιά) είναι επιπέδου φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ...

IdentityCafe είπε...

ω, ναι! Πανεμορφη σκηνη... Ειναι τοσο ανθρωπινη η ταινια που σπαει και τους πιο κυνικους απο εμας...

Μαθαινω ηδη απο ανακοινωσεις στον τυπο οτι η Sovietskaya Belorussia ζηταει επισημα απο τον Δανικα να μετακομισει στο Μινσκ και να γραφει τα παθιασμενα αντιδυτικα λογυδρια του με αντιτιμο δυο γουνες το μηνα.
Αντε, να μας γραφει!

athanasia είπε...

Καλημέρα σε όλους!

Ο Πάστερνακ δυστυχώς ατύχησε να τον επαινούν ή να τον κριτικάρουν για λόγους που είναι άσχετοι με το έργο του. Την ιστορία του Δρ Ζιβάγκο την είχα διαβάσει και παλιότερα και φαίνεται ότι λίγο-πολύ είναι αλήθεια (φαντάζομαι ότι ως προς τον ειδικότερο ρόλο της CIA δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, μπορεί αυτό που λέμε CIA να ήταν απλώς ένας πράκτορας που έκανε τη δουλειά του αλλά του άρεσαν και τα βιβλία).

Οι ζωές των άλλων είναι ένα διαμάντι, ως ιστορία, σκηνοθεσία, ηθοποιία και ατμόσφαιρα. Ομολογώ ότι δεν είχα διαβάσει τις απόψεις του Δανίκα (δεν εκπλήσσομαι πάντως από αυτά που βλέπω εδώ, κι άλλες φορές έχει θαυματουργήσει).

Στη Wikipedia βρήκα ότι ο εξαιρετικός Ulrich Muehe ήταν ο ίδιος θύμα της Στάζι (και μάλιστα, με πληροφοριοδότη -μεταξύ άλλων- και την τότε γυναίκα του). Μετά από αυτό, η σκηνή του τέλους μου φάνηκε ακόμη πιό δυνατή και συγκινητική.

Ωραίο θέμα στο ποστ, πολύ ωραία και η υπόμνηση υπέροχης μουσικής από τον κινηματογράφο (Πανάσχημη, το Windmills of your mind είναι μαγεία).

Sarah είπε...

Αντβολ
Δεν την αναγνωριζεις... Καλε διασημη η διαφημιση, δεν την εχετε ξαναδει; Φυσικα η Φαιη Νταναγουεϋ είναι. Σε ηλικια 60 και.
Ε ρε εσεις οι ανδρες. Η ωραιοτερη στον κοσμο απο τη μια, και καλέ ποια είναι αυτή από την άλλη...

antvol είπε...

@ athanasia

Καινούργιες αφίξεις σ' αυτό το post, πολύ χαίρομαι.

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια και τις πληροφορίες για το θέμα. Μη χαθείς.

ΥΓ Τέτοια σύζυγο (σαν του Muehe) να 'χεις, σώθηκες.
---

@ πανάσχημη

60 χρονών η καλή μου Φαίη;;: Πότε έγινε αυτό; Εγώ την είχα αφήσει γύρω στα 30.

Βρε πως περνάει ο χρόνος ...

athanasia είπε...

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα Antvol,μου άρεσαν οι σελίδες σου κι ελπίζω να καταφέρνω να επισκέπτομαι (law + others είναι πάντα δύσκολος συνδυασμός).

Καλό απόγευμα σε όλους

3 parties a day είπε...

Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, κι έτσι όπως μας τα έγραψες, σχεδόν ντρέπομαι γι αυτό!
Θα το αγοράσω λοιπόν την επόμενη φορά που θα βρεθώ σε βιβλιοπωλείο.

Δεν μπορώ πάντως να μην προσυπογράψω το σχόλιο της Πανάσχημης: "Ε ρε εσεις οι ανδρες. Η ωραιοτερη στον κοσμο απο τη μια, και καλέ ποια είναι αυτή από την άλλη..."
Μεγάλη αλήθεια!

Ανώνυμος είπε...

Θα σταθώ στην τρίτη παράγραφο του κειμένου σου, γιατί όντως, βάζεις πολλά θέματα ταυτόχρονα, με διάφορες διακλαδώσεις και ο χώρος λίγος...
Την υπερψηφίζω ΑΠΟΛΥΤΑ.
Παραθέτω:
"Το βιβλίο θα έπρεπε να συντηρηθεί σαν ένα δίχτυ πολιτισμικής ασφάλειας και σε ατομικό επίπεδο σαν ένα τεκμήριο των πνευματικών μας μεταμορφώσεων (ΤΖΟΝ ΑΠΝΤΑΪΚ)"

Και όχι μόνο όσον αφορά τα βιβλία, μα γενικότερα για την τέχνη !

Ο ρόλος της CIA πάντα σκοτεινός και οι θεωρίες συνομωσίας ποικίλες...
Όπως και να έγιναν εν τέλει τα πράματα, το αποτέλεσμα μετρά!!!
Είναι και λίγο μεταφυσικό....
Ότι δεν πρέπει να χαθεί, δεν χάνεται...
Μέχρι που κάποτε (ελπίζω να είμαι εν ζωή ) θα μάθουμε πως όχι, το περιεχόμενο της Βιλιοθήκης της΅Αλεξάνδρειας, κάποιος/οι κατάφεραν να το σώσουν πριν την καταστροφή της....
"Προσεύχομαι" γι' αυτό!!!
Τα σέβη μου.

antvol είπε...

@ zoi20

Να μη πάει κάποιος για να πάρει το βραβείο μπορώντας να πάει, καμιά αντίρρηση.

Να εξαναγκασθεί όμως να μη πάει, όπως ο Πάστερνακ, όχι, είναι τραγικό. Και, βέβαια, οι διώξεις όσων τολμούν να πάνε κόντρα σε ανελεύθερα καθεστώτα δεν έχει να κάνει με τον όποιο δημιουργό κερδίζει τη ζωή του με τον τρόπο που αυτός επιλέγει.
---

@ 3 parties a day

α. Αντί να διαβάσεις το βιβλίο, δες καλύτερα την ταινία. Και απόλαυσε, μαζί με τους υπέροχους πρωταγωνιστές, την εξαίσια μουσική.

β. Τώρα, μια κουβέντα είπε η πανάσχημη και την κάνατε σημαία. Δεν τσιμπάω όμως, το blog αυτό (κι ιδίως το αδελφάκι του, που το έχω παραμελήσει τελευταία) λατρεύει τις γυναίκες, και το ξέρεις.
---

@ livana

Ευτυχώς που έγραψες όσα έγραψες κι ηρέμησα λίγο.

Γιατί, βέβαια, η καρδιά του θέματός μου δεν ήταν ούτε το έργο, ούτε η μουσική, ούτε η Φαίη.

Αλλά οι διώξεις των ελεύθερων ανθρώπων, των δημιουργών, των καλλιτεχνών, όσων, παρά το σύστημα στο οποίο ζουν, τολμούν να κολυμπήσουν αντίθετα στο ρεύμα.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνώ ή διαφωνώ με το έργο τους, τις απόψεις τους, την πολιτική τους δράση ή τις επιδιώξεις τους.

Διαφωνώ όμως, μέχρι θανάτου, με το κάψιμο των βιβλίων (και των συγγραφέων), ό,τι κι αν αυτά (και αυτοί) πρεσβεύουν.

Κι ίσως κάθε ένας από μας θα 'πρεπε να κάνει, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του, ένα μικρό προσκύνημα στη Ρώμη, στην όμορφη πλατεία των λουλουδιών (campo de'fiori), και να κάτσει κάτω απ' το άγαλμα του Τζιορντάνο Μπρούνο, που κάηκε εκεί ζωντανός για τις απόψεις του.

Και μετά στο Βερολίνο, να σταθεί λίγο έξω από τη Νομική Σχολή, εκεί που φοιτητές !!! απ' όλη τη Γερμανία έκαψαν τα "αντιγερμανικά" βιβλία, το 1933.

Χαίρομαι όμως ιδιαιτέρως με τη ζωντάνια και το απρόβλεπτο των συζητήσεων που μπορούν να γίνουν στα blogs. Όπου, ξεκινώντας από την CIA και το Νόμπελ, καταλήγεις στους άντρες που, τόσο γρήγορα, λησμονούν τους έρωτές τους ...

neutrino είπε...

ειλικρινα συγγνωμη, γιατι κανω ενα πραγμα που σιχαινομαι, επαναφερω συνεχεια ενα θεμα που εχει κλεισει!!
αλλά, η πραγματικοτητα με κατακλυζει! lol

το blog σου αγαπητε antvol, ειναι μαλλον.. opinion maker! τι εννοω;

εμ, τρεξτε να αγορασετε τον Ταχυδρομο του Σαβ/κου (αν ειναι δυνατον, εφτασε η μερα που θα διαφημισω τον Λαμπρακη!)

εχει αφιερωμα στις ζωες των αλλων και.. το αρθρο του Δ. Δανικα ειναι απολαυστικο. Τιτλοφορειται "η απολογια του Δ. Δανικα" και αντιγραφω την καλυτερη ατακα, για να σας κινησω το ενδιαφερον: "το αφεντικο μου ειπε μια θανατερη ατακα: ο σταλιν μερικες φορες δεν σ'αφηνει να κρινεις τα πραγματα ψυχραιμα και αντικειμενικα"...! ειλικρινα, του βγαζω το καπελο γι'αυτο που ειχε το θαρρος να κανει (αν και βεβαια,ανθρωπος ειμαι κι εγω, απο μεσα μου γελαω με λιιιγη χαιρεκακια). αχ, τι ταινια! :)


επισης, εχω μπει απο μερες στον πειρασμο να σχολιασω τους.. ερωτες των αντρων, αλλα ειμαι σεμνη και δεν μιλαω για τετοια πραγματα με ξενους (;pppp)

Ανώνυμος είπε...

Θα σχολίαζα για το ποστ αλλά κόλλησα απο τα σχόλια και θα πω για το "Η ζωή των άλλων", πρώτη φορά στη ζωή μου πάω cinema καθημερινή να δω ταινία που ξεκινάει στις 12 το βράδυ (προβολή είχε και στις 9 αλλά γινόταν χαμός), δεν με πήρε ο ύπνος και υπήρξαν πολλές στιγμές που κρατήθηκα να μην δακρύσω.Στην τελευταία σκηνή δεν άντεξα...
Συγκλονιστική ταινία και οι κριτικοί να πάνε να κόψουν το κεφάλι τους.

antvol είπε...

@ neutrino

α. Μπράβο του Δανίκα που βρήκε το θάρρος να ομολογήσει το λάθος του για την ταινία "Η ζωή των άλλων", αυτό δεν είναι κάτι που συνηθίζεται στον τόπο αυτό των αλάνθαστων ανθρώπων και των εκατομμυρίων αυθεντιών ...

Το ερώτημα πάντως παραμένει: Πώς είναι δυνατόν να δει κάποιος την ταινία αυτή, έστω και άσχετος με τον κινηματογράφο, και να την χαρακτηρίσει τρίχα, αφού, πρώτα, περάσει από το FBI και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης; Ειλικρινά, αυτό είναι κάτι που δεν μπορών να κατανοήσω.

β. Θέλεις να γράψεις για τους έρωτες των αντρών; Και γιατί δεν το κάνεις; Σε τι σε εμποδίζει η σεμνότητά σου;

Γράψε, το κάνεις αλλωστε τόσο όμορφα στο blog σου.

Κι αν γράφοντας κοκκινίσεις και λίγο, ε, δεν θα 'μαστε εκεί να το δούμε, μη φοβάσαι.
---

@ μαράκι

Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο το έργο.

Ανώνυμος είπε...

Αποκωδικοποίηση....: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,.....
Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,.....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....