Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2007

Aux armes citoyens! (La Commission attaque)

---




Στο προηγούμενό μου post για την αναθεώρηση του άρθρου 16 υποστήριξα, συβιλλικά, πως, τελικά, και για το θέμα που συνταράσσει το πανελλήνιο τον τελευταίο καιρό, δηλαδή την άρση ή μη του κρατικού μονοπωλίου στην ίδρυση ΑΕΙ, μικρή σημασία έχει το αν θα αναθεωρηθεί ή όχι το άρθρο αυτό.

Δεν θέλησα τότε να αναλύσω τη θέση μου αυτή, για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί άλλος ήταν ο σκοπός εκείνου του post, και δεύτερον γιατί, από διακριτικότητα, περίμενα ν' αρχίσει η σχετική δίκη στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Επιτροπή κατά Ελλάδας, C-274/05, 18.1.2007), την οποία, βέβαια, όπως και υποθέτω μεγάλο μέρος του νομικού κόσμου της χώρας, γνώριζα.

Δίκη η οποία, και εφόσον η προσφυγή της Επιτροπής γίνει δεκτή, και γι αυτό είμαι σίγουρος (όσο σίγουρος μπορεί να είναι κανείς για την έκβαση εκκρεμούς δίκης), εξουδετερώνει πλήρως τη σχετική πρόβλεψη του ελληνικού Συντάγματος. Και μάλιστα, όπως μπορεί να προβλέψει κάθε σοβαρός άνθρωπος, που ξέρει πώς έχει διαμορφωθεί εδώ η κατάσταση τα τελευταία χρόνια στον χώρο της παιδείας, κατά τον χειρότερο τρόπο.

Όπως συνήθως διαμορφώνονται οι καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονται οι διεθνείς σχέσεις της χώρας και στις οποίες οι πολιτικοί μας άρχοντες, σ’ ένα εξοργιστικό και θλιβερό κρεσέντο ημιμάθειας, τσαμπουκά και περιφρόνησης των αληθινών εθνικών συμφερόντων προς όφελος μικροκομματικών και πρόσκαιρων ωφελειών, παρουσιάζονται τόσο αδιάλλακτοι και αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια συνεννόησης και ρύθμισης, και με τέτοια περιφρόνηση προς τους διεθνείς κανόνες και τις υποχρεώσεις της χώρας, αλλά και προς την πραγματική της ισχύ, ώστε, στο τέλος, η λύση που δεν διαλέγουμε αλλά μας επιβάλλεται να μην έχει τη μορφή απλής υποχώρησης, συμβιβασμού και ομαλής διευθέτησης μιας διαφοράς, αλλά να εμφανίζεται, περίπου, ως εθνική συμφορά και καταστροφή (δεν θα παραθέσω παραδείγματα, όλοι τα γνωρίζουμε άλλωστε).

Θα προσπαθήσω λοιπόν εδώ, με την προσοχή μου στραμμένη ιδίως στους φίλους που δεν είναι νομικοί, να εξηγήσω, όσο το δυνατόν πιο απλά, το θέμα που έχει δημιουργηθεί, και, ιδίως, το θέμα που θα δημιουργηθεί μετά την έκδοση της αποφάσεως αυτής. Η θλιβερή λοιπόν αυτή ιστορία έχει, περίπου, ως εξής:

Οχυρωμένες πίσω από το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος, που απαγορεύει απολύτως την ίδρυση στην Ελλάδα σχολών πανεπιστημιακού επιπέδου από ιδιώτες (Έλληνες ή ξένους, αδιάφορο), όλες οι μετά το 1975 κυβερνήσεις παρέμειναν προσηλωμένες στο μοντέλο του κρατικού μονοπωλίου της ανώτατης εκπαίδευσης. Αδιαφορώντας για τουλάχιστον τέσσερα πράγματα:

- Την διαρκή υποβάθμιση του επιπέδου σπουδών στον τόπο μας (προσοχή, υποβάθμιση σε σύγκριση όχι αναγκαία με μια καλύτερη κατάσταση που υπήρχε ή υποτίθεται πως υπήρχε στο παρελθόν, αλλά με τη διεθνή κατάσταση και εξέλιξη ιδίως της ανώτατης παιδείας),

- Τον όλο και μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων που βρίσκουν καταφύγιο και στην πιο απίθανη σχολή του εξωτερικού, προκειμένου να αποκτήσουν το περιπόθητο δίπλωμα, και την μεγάλη οικονομική αιμορραγία και των οικογενειών τους και της εθνικής οικονομίας,

- Την, τεράστια πλέον, ανεργία στον χώρο των νέων επιστημόνων, απόρροια, σε μεγάλο βαθμό, της πραγματικής υποβάθμισης των πανεπιστημιακών τους τίτλων και, ιδίως,

- Την ίδρυση στον τόπο μας των λεγόμενων Κέντρων Ελεύθερων Σπουδών, τα οποία, με βάση «συμφωνίες δικαιόχρησης» (franchising) που συνάπτουν με διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού (και ιδίως κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) αναλαμβάνουν να παρέχουν στον τόπο μας κάποια έτη σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης στους σπουδαστές τους. Οι οποίοι, στη συνέχεια, ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στη χώρα του ιδρύματος – μαμάς, που, βέβαια, αναγνωρίζει τα έτη σπουδών που αυτοί έχουν διανύσει στη χώρα μας, κι αποκτούν το σχετικό πτυχίο.

Γιατί οι κυβερνήσεις μας αδιαφορούσαν και συνεχίζουν να αδιαφορούν, ειδικά, για το τελευταίο; Μα, γιατί, απλούστατα, το ΔΙΚΑΤΣΑ, ως αρμόδιο για την ακαδημαϊκή αναγνώριση των πτυχίων κρατικό όργανο, δεν αναγνωρίζει τα πτυχία αυτά, πανεπιστημιακά δηλαδή πτυχία, το επαναλαμβάνω, που έστω και ένα μέρος των σχετικών σπουδών έχει γίνει σε μη κρατική σχολή στην Ελλάδα (το γεγονός ότι και για τα άλλα πτυχία, ας πούμε τα κανονικά, το ΔΙΚΑΤΣΑ, συνεδριάζοντας ελάχιστες φορές τον χρόνο, χρειάζεται, σε πολλές περιπτώσεις, χρόνια για να κρίνει και να χορηγήσει ή όχι την ισοτιμία, αφήνοντας τους κατόχους τους, νέους κατά τεκμήριο ανθρώπους, κυριολεκτικά βουτηγμένους στην απελπισία και θύματα της μαύρης αγοράς εργασίας το αφήνω στην άκρη, η συνολικότερη αναλγησία κι ο σαδισμός του νεοελληνικού κράτους δεν είναι τώρα το θέμα μας).

Κι ενώ έτσι κυλούσαν τα πράγματα και τίποτε δεν φαινόταν ικανό να διαταράξει την ειδυλλιακή αυτή κατάσταση, το 1989 εκδίδεται η οδηγία 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου "σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών". Με την οποία, εντελώς περιληπτικά, θεσπίστηκε, με σκοπό τη διευκόλυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και των υπηρεσιών, σύστημα αναγνώρισης διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που έχουν χορηγηθεί σε κοινοτικούς υπηκόους από αρμόδια αρχή κράτους μέλους, πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών και επιτρέπουν στους κατόχους τους την πρόσβαση σε νομοθετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα και την άσκησή του στο κράτος αυτό.

Με την οδηγία 89/48 λοιπόν οι κοινοτικοί αυτοί υπήκοοι (άρα και οι Έλληνες) αποκτούν το δικαίωμα να ασκούν, ως ελεύθεροι επαγγελματίες ή μισθωτοί, το αντίστοιχο επάγγελμα σε άλλο κράτος μέλος (κράτος μέλος υποδοχής), διάφορο εκείνου στο οποίο απέκτησαν το δίπλωμά τους. Ακόμη κι αν το κράτος αυτό (υποδοχής) δεν αναγνωρίζει το τμήμα των σπουδών που πραγματοποιήθηκε στο έδαφός του και που αξιοποιήθηκε από το κράτος, αρχή του οποίου χορήγησε το σχετικό δίπλωμα, και δεν δέχεται το δίπλωμα αυτό ως ισότιμο με τα δικά του. Η οδηγία αδιαφορεί για το θέμα αυτό: αρκεί ο κοινοτικός υπήκοος να είναι εφοδιασμένος με επαγγελματικό τίτλο στηριζόμενο σε δίπλωμα που του χορήγησε κάποιο κράτος μέλος, για να έχει, κατ' αρχήν, το δικαίωμα να ασκήσει το ίδιο επάγγελμα σε όλα τα άλλα κράτη μέλη.

Τα ίδια λοιπόν, κατά την Επιτροπή (και τον γράφοντα), ισχύουν ακόμη και για τη χώρα μας, ό,τι και να λέει το Σύνταγμά μας. Γιατί, για την ευρωπαϊκή έννομη τάξη, ακόμη και το Σύνταγμα κράτους μέλους οφείλει να υπακούει στο πρωτογενές και δευτερογενές κοινοτικό δίκαιο, αυτό το ξέρουν κι οι κότες στις Βρυξέλλες και το Λουξεμβούργο (κι εδώ το ξέρουν βέβαια, άλλο θέμα με τι παραμύθια ταΐζουν τους ιθαγενείς, και το θέμα είναι για πόσο ακόμη).

Κι αν αυτά ισχύουν ήδη από το 1989 με την οδηγία 89/48 (προς την οποία η Ελλάδα συμμορφώθηκε μόλις το 2000!, ατελώς βέβαια στο σημείο αυτό, γι αυτό και η σχετική δίκη, οι σχετικές όμως διατάξεις, ως άμεσης ισχύος, δεσμεύουν τα κράτη μέλη από το 1989), τα ίδια και χειρότερα πρεσβεύει η νέα οδηγία 2005/36, προς την οποία η χώρα μας ετοιμάζεται να συμμορφωθεί (και να δούμε πώς).

Έρχεται λοιπόν η Επιτροπή, αρμόδιο κοινοτικό όργανο για την εφαρμογή από τα κράτη μέλη του κοινοτικού δικαίου, και προσφεύγει στο ΔΕΚ κατά της ελληνικής δημοκρατίας, με αίτημα την καταδίκη μας γιατί, και μετά την οδηγία 89/48, εξακολουθούμε να μην αναγνωρίζουμε επαγγελματικά δικαιώματα σε πτυχιούχους κράτους μέλους, που επιθυμούν να εργαστούν στη χώρα μας, με την παράνομη, κατά την Επιτροπή, αιτιολογία, ότι τμήμα των σπουδών των πτυχιούχων αυτών έγινε στην Ελλάδα, στα περίφημα αυτά Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, κι επομένως, κατά το ιερό άρθρο 16 του Συντάγματος, το τμήμα αυτό των σπουδών δεν μπορεί να αναγνωρισθεί.

Δεν θα αναλύσω νομικά περισσότερο το θέμα, νομίζω πως, για τις περιορισμένες ανάγκες του χώρου αυτού, έγινε κατανοητό. Θα παραθέσω μόνο την πραγματική κατάσταση, αντιγράφοντας από την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» της 19.1 για τη χώρα μας: 20 κολέγια, 20.000 ο συνολικός ετήσιος αριθμός σπουδαστών, 1.500 έως 2.000 ο αριθμός αποφοίτων ανά έτος (με πτυχία που εμπίπτουν στην οδηγία για τα επαγγελματικά δικαιώματα), 73,3 έως 88 εκ. ευρώ εκτιμώμενος ετήσιος τζίρος, 15 με 20.000 ο αριθμός των αποφοίτων που αφορά ενδεχόμενη αναγνώριση.

Αν λοιπόν η προσφυγή αυτή γίνει δεκτή, όπως και, επαναλαμβάνω, είμαι σίγουρος, οι συμφωνίες «δικαιόχρησης» με ελληνικά «κολέγια» θα θεριέψουν. Χιλιάδες νέοι θα σπεύσουν να εγγραφούν στα κέντρα αυτά, αφού, πάντως, για πολλούς θα είναι καλύτερα να σπουδάζουν στη χώρα τους παρά στο εξωτερικό. Κέντρα που, όχι όλα αλλά πολλά, και λυπάμαι που το λέω, λειτουργούν με πολύ χαμηλά standards. Κι ευλόγως, αφού η ελληνική πολιτεία, με την κουτοπόνηρη σκέψη ότι τα «χαρτιά» που χορηγούν δεν έχουν, στην Ελλάδα, καμιά ισχύ, χρόνια τώρα τα έχει αφήσει, στην ουσία, να λειτουργούν χωρίς έλεγχο.

Μακιαβελική πραγματικά σκέψη, άξια συγχαρητηρίων, που δείχνει και την απύθμενη υποκρισία για το άρθρο 16. Γιατί, εφόσον τα κέντρα αυτά παρέχουν εκπαίδευση, και εφόσον τόσος και τόσος κοσμάκης καλώς ή κακώς τα εμπιστεύτηκε και τα εμπιστεύεται, και standards έπρεπε να έχουν τεθεί και σοβαρή κρατική εποπτεία έπρεπε να υπάρχει. Όχι για να τα απαγορεύσει ή να τα περιορίσει, αλλά για να προστατεύσει, αν μη τι άλλο, τους σπουδαστές τους. Και, κατ’ επέκταση, τη συνολική παροχή παιδείας στον τόπο μας.

Και, βέβαια, μετά την απόφαση του ΔΕΚ, οι αρμόδιοι, έκπληκτοι, θα ανακαλύψουν τότε το πρόβλημα. Και θ' αρχίσουν να τρέχουν. Προσποιούμενοι, κατά την προσφιλή τους συνήθεια, πως το πρόβλημα δεν το δημιούργησαν οι ίδιοι, αλλά κάποιοι σκοτεινοί κύκλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που, όπως όλοι ξέρουμε, άλλη δουλειά δεν κάνει από το να κυνηγά την έρμη τη χώρα μας

Νομίζω τώρα γίνεται κατανοητή η αποστροφή που είχα διατυπώσει στο προηγούμενο post για το πόσο χωρίς σημασία είναι ο περιορισμός της συζήτησης για το άρθρο 16 μόνο στην άρση ή όχι της απαγόρευσης ίδρυσης μη κρατικών ΑΕΙ. Γιατί, αν η απαγόρευση αυτή δεν αρθεί, όπως διακαώς φαίνεται να επιθυμεί τμήμα των πολιτικών δυνάμεων, καθώς κι η πανεπιστημιακή κοινότητα, που, κάθε μέρα καιρό τώρα διαδηλώνει για το θέμα αυτό, μεγάλο μέρος των νέων που επιθυμούν να σπουδάσουν εδώ αλλά σε μη κρατικά ΑΕΙ θα το κάνει μέσω των κέντρων αυτών. Έχοντας μόνο την υποχρέωση να διεκπεραιώσει λίγο χρόνο σπουδών στο εξωτερικό. Κατά την άποψή μου δε (κρατηθείτε) και καθόλου, αρκεί να δώσει εκεί τις τελικές εξετάσεις.

Ακόμη όμως κι αν το άρθρο 16 τροποποιηθεί και επιτραπούν ιδιωτικά ΑΕΙ, δεν νομίζω ότι κανένα σοβαρό ίδρυμα θα έρθει εδώ να επενδύσει εκατομμύρια ευρώ, σε ένα εγχείρημα αβέβαιης και πάντως μακροχρόνιας απόδοσης. Και γιατί να το κάνει, αφού με απείρως λιγότερα χρήματα μπορεί να συνεργαστεί με εγχώρια «κολέγια», τα οποία, βεβαίως, εύκολα μπορεί να αναβαθμιστούν, και να φτάσει στο ίδιο αποτέλεσμα.

Κλείνω με μερικές απλές σκέψεις:

Σε πόσες δηλώσεις και τοποθετήσεις πολιτικών ακούσατε να υπάρχει ο παραπάνω προβληματισμός; Κι ακόμη χειρότερα, σε πόσες δηλώσεις κλπ μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας; Από τις χιλιάδες σελίδες που γράφτηκαν και γράφονται για το θέμα; Προσωπικά, μήνες τώρα διαβάζω και τα πιο απίθανα πράγματα, μόνο τα λάβαρα της Επανάστασης του 21 δεν μας ζητούν να ξεθάψουμε. Για το κορυφαίο όμως, κατά την άποψή μου, ζήτημα της δίκης που άρχισε προχθές, άκρα του τάφου σιωπή. Λες και το έχει απαγορεύσει η Αρχή Προστασίας Δεδομένων, μπας και ταραχθεί η εθνική ηρεμία και αδιαφορία. Λίγα άρθρα στις εφημερίδες της 19.1 και λίγα σχόλια στις χθεσινές κυριακάτικες, από τις οποίες ξεχωρίζω τον πάντα εύστοχο «Διόδωρο τον Κυψελιώτη» στο Βήμα.

Αντίθετα, με μεγάλη θλίψη διάβασα δηλώσεις κορυφαίων στελεχών κομμάτων, οι οποίοι τυχαίνει να είναι και πανεπιστημιακοί, και μάλιστα στον χώρο του δημοσίου δικαίου, σύμφωνα με τις οποίες η δίκη που σας περιέγραψα, κι αν χαθεί, δεν έχει σχέση με το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος, αφού δεν αφορά την ακαδημαϊκή ισοτιμία αλλά τα επαγγελματικά δικαιώματα. Ειλικρινά, τέτοια απίστευτη δήλωση δεν την περίμενα, ακόμη κι από πολιτικό. Αφού κάθε πανεπιστημιακός τίτλος σε επαγγελματικό τίτλο βέβαια οδηγεί, επάγγελμα θέλουν να ασκήσουν όσοι σπουδάζουν κι όχι να κρεμάσουν το πτυχίο τους σε κάντρο.

Αλλά τι να πω, ακόμη κι όταν δεκάδες χιλιάδες κατόχων τέτοιων επαγγελματικών τίτλων θα ‘χουν γεμίσει τη χώρα και θα ασκούν, νόμιμα, επαγγέλματα για τα οποία χρειάζεται πανεπιστημιακό δίπλωμα, αυτοί είναι ικανοί να λένε ότι εντάξει, δεν έγινε τίποτε, ο δημόσιος χαρακτήρας των πανεπιστημίων μας δεν θίχτηκε, μόνον επάγγελμα κάνουν οι έρμοι, δεν είναι όμως και ακαδημαϊκά ισότιμοι…

Όπως είπα και πιο πάνω, η καταδίκη της Ελλάδας είναι σίγουρη. Εύχομαι κι ελπίζω τότε η χώρα να συμμορφωθεί με την απόφαση του ΔΕΚ και να μην ζήσουμε τα όσα ζήσαμε και ζούμε με την υπόθεση του βασικού μετόχου. Άλλη μια πατέντα αυθεντικά ελληνική και παγκοσμίως άγνωστη, η οποία διέσυρε κι ακόμη διασύρει τη χώρα διεθνώς. Και που, το χειρότερο, υποχρέωσε τον «εθνικά περήφανο λαό» να υποχωρήσει ταπεινωτικά, λίγο μόλις καιρό μετά τις φοβερές κορώνες που ύψωσε παγκοσμίως για την ανάγκη υπεράσπισης του Συντάγματός μας.

Ας συνεχίσουμε λοιπόν εμείς εδώ, από το τεράστιο και απόλυτης εθνικής προτεραιότητας θέμα της παιδείας, να ασχολούμαστε μόνο με την ίδρυση ή μη ιδιωτικών ΑΕΙ. Ας συνεχίσουμε την αγαπημένη μας ασχολία, να πολεμάμε σε πεδία χθεσινών μαχών, ακόμη κι όταν οι αντίπαλοι στρατοί έχουν κινήσει γι αλλού. Ας χάσουμε, χορεύοντας αμέριμνοι στα σαλόνια του Τιτανικού, άλλη μια ευκαιρία, ίσως μια από τις τελευταίες, να δούμε συνολικά το θέμα παιδεία στη χώρα. Που αρχίζει πριν από το δημοτικό και δεν τελειώνει ποτέ. Κι ας εξακολουθήσουμε να ανεχόμαστε δημοτικά και γυμνάσια της συμφοράς, να υπολειτουργούν με όσους μαθητές δεν έχουν τα μέσα να σπουδάσουν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, και με καθηγητές που τον μισό χρόνο απεργούν και τον άλλο μισό κάνουν ιδιαίτερα φροντιστήρια στους μαθητές τους. Να θεωρούμε φυσιολογικό οι μαθητές να διδάσκονται, έξω από το σχολείο, με πληρωμή, όλα τα σοβαρά μαθήματα, μαζί και τις ξένες γλώσσες, με αποτέλεσμα η δωρεάν παιδεία μας να κοστίζει εκατομμύρια.

Να ανεχόμαστε, επίσης, να ιδρύονται εκπαιδευτικά ιδρύματα από δω κι από κει, με κριτήριο όχι την ορθολογική οργάνωση της εκπαίδευσης αλλά την οικονομική ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών. Να αποκαλούμε τα ΑΕΙ πλήρως αυτοδιοικούμενα, όταν ούτε χαρτί τουαλέτας δεν μπορούν ν' αγοράσουν χωρίς έγκριση του υπουργείου. Να έχουμε ΔΕΠ που αναπαράγεται με σκοτεινές διαδικασίες και, όσο μπορεί, απασχολείται επαγγελματικά αλλού.

Και, βέβαια, να έχουμε φοιτητές που, αντί να υπερασπίζονται τα αληθινά συμφέροντά τους, θεωρούν χρέος τους να εντάσσονται σε κομματικές νεολαίες και ν' αποφασίζουν σύμφωνα με τις επιταγές τους, λες κι αυτές θα τους βρουν δουλειά σ' ένα σύστημα που, όπως λειτουργεί, και, ιδίως, όπως δυστυχώς σχεδιάζεται για το μέλλον, τους προορίζει για αιώνιους ανεπάγγελτους. Κι ακόμη χειρότερα, φοιτητές που υποτάσσονται, παθητικά, σε αποφάσεις που έχουν πάρει γι αυτούς θλιβερές μειοψηφίες, που κανένα φως της μέρας δεν βλέπει και που κανείς δεν πολυξέρει ποιοι τις αποτελούν και ποιες κοινωνικές δυνάμεις πραγματικά εκφράζουν.

Και, τέλος, να κλείνουμε τα μάτια σε ΑΕΙ που τελούν μόνιμα υπό κατάληψη, η οποία, βέβαια, υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο τα ήδη υποβαθμισμένα πτυχία. Και, κερασάκι στην τούρτα, προσοχή μην ακουμπήσουμε τον θεσμό του φοιτητικού ασύλου, μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές πατέντες, που, όπως έχει εκφυλιστεί, είναι, φοβάμαι, το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει η πανεπιστημιακή κοινότητα και η πολιτική ηγεσία στο ιδιωτικό κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στον χώρο της παιδείας.

Κι αν μας στριμώξει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ε, δεν το ‘χουμε και πολύ να καταργήσουμε το άρθρο 28 και να αποχωρήσουμε από το εοκικό συνδικάτο που, χρόνια τώρα, μας πίνει το αίμα και τόσα κακά απεργάζεται για τον δημόσιο χαρακτήρα των ΑΕΙ μας, εξάλλου οι Ευρωπαίοι είναι που μας έχουν ανάγκη κι όχι εμείς αυτούς, εδώ δεν είναι άλλωστε που εφευρέθηκε η παιδεία όταν αυτοί, σκαρφαλωμένοι στα δέντρα, έτρωγαν βελανίδια, τόσες φορές που το' χουμε ακούσει, ακόμη να το πιστέψουμε;

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Antvol

Exairetiko arthro.
Plhrws katatopistiko...

Anarwtiemai pws ginetai arthra san ki auto na ta diavasei oso to dynaton perissoteros kosmos ginetai...

O yparxwn perixarakwmenos tropos skepshs sthn ellada einai megalh plhgh...

Sarah είπε...

Από που να πρωταρχίσω; Είναι αδύνατον να σχολιάσω κάθε τμήμα του εξαιρετικού σου άρθρου.

Θα συμπληρώσω όμως κάτι που έχει πέσει στην αντίληψή μου για το ΔΙΚΑΤΣΑ.

Τη δεκαετία του 50 ο προεδρος Αϊζενχάουερ, αποφάσισε να επεκταθεί η τριτοβάθμια εκπαιδευση σε πολλές Αμερικανικές βάσεις του εξωτερικού για να βελτιωθεί το μορφωτικό επίπεδο των στρατευμένων. Το πρωτο πανεπιστήμιο που πήρε το προτζεκτ, ήταν το University of Maryland(αργότερα μπήκαν και άλλα). Αυτό λειτούργησε και στη βάση του Ελληνικού και δέχονταν και Ελληνες φοιτητές. Μια μέρα έπαψε να δέχεται Ελληνες υπηκόους διότι έτσι αποφάσισε η κυβέρνηση Παπανδρέου και δεν ξέρω πως τους ανάγκασε. Μερικοί Ελληνες φύγανε στην Αμερική και συνέχισαν τις σπουδές τους στο Μαίρυλαντ των ΗΠΑ. Οταν γύρισαν το ΔΙΚΑΤΣΑ δεν αναγνώρισε τα μαθήματα που είχαν διδαχθεί στο Ελληνικό.


Το άλλο σημειο που θέλω να τονίσω είναι η υπάρχουσα δυσαρέσκεια του Έλληνα εργοδότη με τους ντόπιους αποφοίτους. Εχω σχέση με κανα δυο από αυτούς και μου έχουν τονίσει συχνά ότι ο Ελληνας απόφοιτος δεν είναι καταρτισμένος αφ' ενός, αφ' ετέρου δειχνει και κατα την διάρκεια της συνέντευξης ένα πικρόχολο θυμό να βγαίνει προς τα έξω. Και αυτό είναι κάτι που κανείς εργοδότης δεν θέλει να αντιμετωπίσει. Διαμορφωνει λοιπόν το υπάρχον συστημα και την πικρόχολη νοοτροπία που είναι άκρως αντιπαραγωγική.

Τέλος, το ερώτημα παραμένει: Η ελεύθερη αγορά θα μπορέσει να αναβθμίσει τη παιδεία;
Πιστευω πως ναι αν συγχρόνως δούμε και επενδύσεις στον τομέα της έρευνας. Τα πλοκάμια της υγιούς αγοράς μπορούν και κάνουν θαύματα, αυτό το πιστεύω.

Φυσικά δεν θα δούμε βελτιωση αμέσως. Θα περάσει μια γενιά. Μια χαμένη, σπαταλημένη γενιά.

Ecumene είπε...

Antvolissimo!!

:-)

Ακουγα απο το κανάλι του ΚΚΕ
............................
"Εμείς δεν θα γίνουμε σαν την ξεπουλημένη στις εταιρείες Ευρώπη
που αγοράζονται τα πτυχία"

Εμείς θα παραμείνουμε Ελλάδα
με δημόσια κοινωνικό χαρακτήρα κτλ..............................

Ωραία η συζήτηση στου τέως κομμουνιστή Μίμη Ανδρουλάκη
το blog.
Ωραία και η Πανάσχημη :)

antvol είπε...

@ identitycafe

Σωστά το θέτεις, στον μικρόκοσμο που λέγεται Ελλάδα η κυριαρχία ενός δεδομένου τρόπου σκέψης είναι εξοντωτική.

Κι όποιος προσπαθεί να αρθρώσει τον δικό του λόγο, στην καλύτερη περίπτωση έχει πλανηθεί και στη χειρότερη είναι πράκτορας (τώρα να μη πω ποιων).
----

@ πανάσχημη

Το ΔΙΚΑΤΣΑ βαρύνεται με τόσες αμαρτίες, που αν η χώρα είχε και ελάχιστη σοβαρότητα θα το είχε πάρει με τις πέτρες, καιρό τώρα.

Αρκεί να σου πω ότι κόσμος και κοσμάκης περιμένει μέχρι και πέντε!!! χρόνια για να πάρει απάντηση στο κοσμοϊστορικό ερώτημα, αν συγκεκριμένο πτυχίο είναι ή όχι ισότιμο με τα εγχώρια.

Ακόμη κι αν τα πτυχία αυτά απονεμήθηκαν από πανεπιστήμια που βρίσκονται στο τρίτο φεγγάρι του έκτου πλανήτη του πλανητικού συστήματος της Ανδρομέδας, λιγότερος χρόνος χρειάζεται.
---

@ ergotelina

Καλωσήρθες, με χαρά διαβάζω comment σου εδώ.

Σωστά, για το ΚΚΕ η Ευρώπη είναι ξεπουλημένη στις εταιρείες.

Γι αυτό και η Ελλάδα πρέπει να φύγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μέχρι πάντως να γίνει αυτό, καλό είναι τα πανεπιστήμια να παραμείνουν υπό κατάληψη.

Σαν τον Οδυσσέα, που, όσο έφτανε στ' αυτιά του το τραγούδι της Κίρκης, παρέμενε, για καλό και για κακό, δεμένος στο κατάρτι.

proinos είπε...

Ευχαριστούμε πολύ για το συνοπτικό, σαφές και σφαιρικό post για το θέμα της ισοτιμίας εν Ευρώπη των πανεπιστημιακών τίτλων.
"περίμενα ν' αρχίσει η σχετική δίκη στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Επιτροπή κατά Ελλάδας, C-274/05, 18.1.2006), την οποία, βέβαια, όπως και υποθέτω μεγάλο μέρος του νομικού κόσμου της χώρας, γνώριζα."
Να υποθέσω οτι είναι 18.1.2007 ή δεν κατάλαβα κάτι καλά?

Πώς εξηγείτε(αι) το γεγονός της περί άλλα τυρβάζοντος αντίδρασης όλων των εμπλεκομένων στο θέμα (φοιτητές, ΔΕΠ, ΑΕΙ, κόμματα, κυβέρνηση)?

Eleni63 είπε...

Αntvol, τόχω δει από χθες αλλά σήμερα με άφησε ο μπλογκερ να μιλήσω. Πόσο σωστά μιλάς. Εγώ που χωρίς να σε ξέρω συντάσσομαι αναρωτιέμαι συχνά όταν κατεβάζουν τον κόσμο στο δρόμο, ποιό είναι το νόημα όλου αυτού του κακού αφού ούτως ή άλλως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα λένε. Θα μπορούσε να φταίη η άγνοια, η απόλυτη αποβλάκωση λόγω υπερβάλλοντος φανατισμού (το σκεπτόμουν συχνά στο βασικό μέτοχο εδώ και χρόνια). Θα μπορούσε να είναι μια τεχνητή απάτη (για να περνούν τα χρόνια στο σκοτάδι) μακιαβελλική.
Θα μπορούσε να είναι η κακιά μας η ώρα.
Απάντηση δεν έχω.
και φυσικα΄δεν πιστεύω ότι η Κοινωνία της Γνώσης που ευαγγελίζεται η Λισαβώνα και η Μπολόνια απαιτώντας την ιδιωτική συμμετοχή θα υλοποιηθεί από μαγαζάκια που πουλάνε μαιμούδες πτυχία ... Ούτε πάντως από τα άλλα υποβαθμισμένα πτυχία.

antvol είπε...

@ proinos

Ευχαριστώ για τη διόρθωση, κάποιος, επιτέλους, πρέπει να μου θυμίζει ότι μπήκαμε στο 2007 ...

Ρωτάτε γιατί οι αρμόδιοι περί άλλα τυρβάζουν; Μα, ακριβώς για να παραμείνουν αρμόδιοι. Γιατί, αν ετύρβαζαν για τα σωστά, θα είχαν εκπαραθυρωθεί σε χρόνο ντε τε.
---

@ eleni63

Όπως τα λες. Συνιστώ ενθέρμως σε όποιον έχει παιδιά που αξίζουν και θέλουν κάτι να καταφέρουν στη ζωή τους, να αρχίσει να προσανατολίζεται προς τα ξένα πανεπιστήμια της προκοπής.

Σχετικό πίνακα κατάταξης εύκολα μπορεί κανείς να βρει στο δίκτυο.

Και, βέβαια, το ίδιο ισχύει και για όσους είναι σε ηλικία και θέση να παίρνουν αποφάσεις για τον εαυτό τους.

Για τους άλλους, η μοίρα τους είναι, δυστυχώς, προδιαγεγραμμένη: υποβαθμισμένο - στα πλαίσια της ανοιχτής κοινωνίας που πλέον ζούμε - πτυχίο και μεγάλη αγωνία για εξεύρεση αξιοπρεπούς εργασίας στην επιστήμη τους.
---
@ zoi20

Τυχερή ήσουν με τον ενάμιση χρόνο, πες μου, μήπως έβαλες μέσο;

Πάντως, και αν, όπως υποθέτω, τέλειωσες σχολή χώρας της ΕΕ, κανονικά θα έπρεπε να είχες περιμένει μια βδομάδα το πολύ.

proinos είπε...

@ antvol

Μα η απορία μου είναι ακριβώς οτι οι αντιδράσεις δεν είναι μόνο απο τους "αρμόδιους". Είναι απο όλες τις πλευρές των εμπλεκομένων: φοιτητές, ΔΕΠ, ακαδημαϊκή κοινότητα, σχολές, κόμματα, σύλλογοι κλπ.
Θα περίμενε καποιος, μόνο και μόνο λόγω σύγκρουσης συμφερόντων, μια ξεκάθαρη στάση ανάγνωσης της πραγματικότητας και κυρίως του πρακτέου...

antvol είπε...

@ proinos

Είναι η κεντρική ιδέα όλων μου των σχετικών τοποθετήσεων: Στη χώρα αυτή δεν έχει γίνει ακόμη συνείδηση - και δυστυχώς θα αργήσει πολύ να γίνει - ότι το (όποιο) παιχνίδι παίζεται με κανόνες. Και με όργανα θεσπισμένα ακριβώς για να ελέγχουν την εφαρμογή των κανόνων αυτών.

Και, εντός των συνόρων, η εκάστοτε εξουσία (ακόμη κι η εξουσία του λαού, νόμος είν' το δίκαιο του εργάτη κλπ) μπορεί, ακόμη, να παρακάμπτει τις σχετικές κυρώσεις. Μη με ρωτήσετε εδώ πώς, το συζητάμε άλλη φορά.

Τα πράγματα όμως δυσκολεύουν στα διεθνή φόρα και στις σχέσεις με τους κουτόφραγγους. Που, ακριβώς επειδή είναι κουτοί, επιμένουν, οι άθλιοι, το παιχνίδι να παίζεται σωστά κι όχι με κλεψιές και τεχνάσματα.

Τώρα, είναι πολλοί εδώ που τα ξέρουν αυτά. Δεν μιλάνε όμως. Άλλοι από φόβο, άλλοι από βόλεμα, άλλοι (οι περισσότεροι) από συμφέρον.

Κι οι φοιτητές αφήνονται, για λόγους που ανάγονται σε επιστήμες που δεν ελέγχω, να χειραγωγούνται από τις τραγικές οργανώσεις τους (κι ακόμη χειρότερα από θλιβερές, όπως γράφω, και σκοτεινές μειοψηφίες). Και σκάβουν το λάκκο της δικής τους ανεργίας κι απελπισίας.

Ψάξτε λοιπόν σε πολλούς παράγοντες τις ευθύνες. Μετά βάλτε πολλαπλασιαστή όχι μόνο για την παιδεία, αλλά και για τα υπόλοιπα σοβαρά θέματα. Και κάντε την άθροιση. Αφού πιείτε πρώτα ένα καλό ποτό. Κατά προτίμηση σκέτο.
---

@ zoi20

Προφανώς τα περί μιας βδομάδας που είπα δεν αναφέρονται στο δικό μας ΔΙΚΑΤΣΑ, αυτό αν δεν σε βασανίσει πρώτα κάποια χρόνια δεν το απολαμβάνει.

Sarah είπε...

Antvol said
"Κι οι φοιτητές αφήνονται, για λόγους που ανάγονται σε επιστήμες που δεν ελέγχω, να χειραγωγούνται από τις τραγικές οργανώσεις τους (κι ακόμη χειρότερα από θλιβερές, όπως γράφω, και σκοτεινές μειοψηφίες). Και σκάβουν το λάκκο της δικής τους ανεργίας κι απελπισίας."

με συγχωρεις Αντβολ, θα μιλησω ωμά. Εχεις την εντύπωση οτι οι οργανώσεις τους θα κατάφερναν ό,τι έχουν καταφέρει αν δεν άκουγαν τις ίδιες μ***ακίες και στο σπίτι τους; Για πολλά χρόνια, έτσι γαλουχείται ο Ελληνας έφηβος. Με μισος για τη Δυση.

1) Εδω μεγάλες γυναίκες γνωστές μου, και οι δυο καθηγητριες στο Αριστοτέλειο,μόλις γύρισαν από ταξίδι στην Κύπρο, έφριξαν διότι οι Κύπριοι έχουν "καταστρέψει" το νησί με την κατασκευή ενός highway (νομίζω ξεκινά από την Λευκωσία) και έτσι το νησι "Αμερικανοποιήθηκε."
Αυτές που λες Αντβολ έχουν παιδιά φοιτητές. Που πρωτοστατούν στα γεγονότα.
Ας είναι καλά και η Ελληνική οικογένεια.

2) Φίλη του γιου μου του δήλωσε ότι αρνείται να έρθει στην Αμερική για επίσκεψη "on moral grounds."

3) Ως και τα δικά μου παιδιά όταν ζούσαμε στην Ελλαδα ερχόντουσαν σπίτι με μονόπλευρες απόψεις πολλές φορές, διοτι έτσι τους είπε η τάδε καθηγήτρια.... να δεις τι λένε και οι καθηγητές στην ταξη.
Και να'σου να κάθομαι με τις ώρες να παρουσιάζω εγώ την σφαιρική πλευρά των πραγμάτων.

Επιασε; Αμ δε!

Ξερεις τι έπιασε; Ορταν άρχισα να εκθέτω τις δικές μας τις βρωμιές.

proinos είπε...

Αγαπητε antvol, αν η κατάσταση είχε να κάνει με αρμοδιότητα επιστήμης που σεις και εγώ αγνοούμε, αλλά ο zontas πχ είναι ειδικός, θα περίμενε ότι η κ. Γιαννάκου θα έκανε θαύματα λόγω ειδικότητας. Αλλά φεύ!!

dodo είπε...

Μα, βεβαίως, πάντα ήσαν ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ αυτοί οι κουτόφραγκοι! :)

neutrino είπε...

Oσο εβλεπα το θεμα να προχωραει και τον κοσμο να αντιδρα και το πανεπιστημιο σιγα σιγα να βραζει, περιμενα καποιον αρμοδιο να βγει και να μιλησει για το θεμα αυτο, εξηγωντας σε απλα ελληνικα τι συμβαινει, πως εχει η κατασταση και να λυθουν ολες οι.. παρεξηγησεις!!. Οπως ομως πολυ σωστα παρατηρειτε, αυτο δεν εχει γινει ποτε μεχρι σημερα.
Και, μαζι με εσας, εδω και εναν χρονο απορω: τι συμφερον μπορει να κρυβεται πισω απο αυτο; Γιατι δεν βγαινει καποιος να τα εξηγησει ηρεμα κι απλα; Μα τι μπορει να φοβουνται;

Προσπαθωντας να το εξηγησω νομιζω πως η ριζα του προβληματος βρισκεται –ως ειθισται-στην νοοτροπια του νεοΕλληνα που δεν εχει ακομα συλλαβει την εννοια του μελους της ΕΕ με δικαιωματα και υποχρεωσεις.
Απο τον πιο αγραμματο Ελληνα μεχρι τον πιο μορφωμενο συνταγματολογο, ειμαστε ολοι πρωτα Ελληνες και μετα Ευρωπαιοι. και μεσα απο αυτη την εσφαλμενη λογικη, πιστευω πως τελικα πηγαζουν και ολα τα αλλα. Οι πολιτικοι που το εχουν συνειδητοποιησει αυτο (μαλλον δηλαδη η σημερινη ηγεσια του Υπ. Παιδειας) φοβουνται να παραδεχτουν την υπεροχη του κοινοτικου δικαιου γιατι απο τη μια φοβουνται την ιντελιγκεντσια που φυσικα ποτε δεν προκειται να αποδεχτει το γεγονος αυτο («το δημοκρατικο μας Συνταγμα βρισκεται χωρις αλλο στην κορυφη της εννομης ταξης»..) και παρασερνουν με μεγαλοστομιες τον κοσμακη και απο την αλλη τον μεσο Ελληνα που δυστυχως πορευεται εχοντας σε μεγαλο βαθμο σφηνωμενο στο μυαλο του το παλιο καλο "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ιδιο συνδικατο". Ετσι, σε καθε κρισιμη καμπη (οπως τωρα), ξεχναμε απο το φοβο της αντιδρασης τις ευρωπαικες μας υποχρεωσεις και οι πολιτικοι δεν λενε τα πραγματα με το ονομα τους με το φοβο της κατακραυγης -αντιθετα μαλιστα ξεκινουν εθνικες σταυροφοριες για την "καταπατηση των εθνικων δικαιωματων μας" (οπως καναμε περιπου με τον βασικο μετοχο) .
Ετσι και τωρα, προσπαθουν να περασουν την αναθεωρηση σαν δικη μας πρωτοβουλια για να μην.. πληγωθει ο μεσος Ελληνας που η Επιτροπη του εβαλε προστιμο και τον ξυπνησει απο τον ληθαργο του.
Οπως πολυ σωστα καταληγετε ειρωνευομενος και οπως ειχα αναφερει σε προηγουμενο comment, ειναι να μην ανακαλυψει ο Ελληνας την υπαρξη του Σ28.. νεο συνθημα: "αναθεωρηση μου θελατε; διαγραψτε το 28!"

antvol είπε...

@ πανάσχημη

Τώρα, κοίτα, η πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί ο τόπος αυτός από το 1821 μέχρι και σήμερα είναι τόσο σοβαρή, που, ειλικρινά, απορώ με μερικούς ανθρώπους που μπορούν, μέσα σ' αυτό τον παράλογο θόρυβο, να διατυπώνουν, ακόμη, σοβαρούς και νηφάλιους συλλογισμούς, με βάση τη λογική του Αριστοτέλη κι όχι τις άναρθρες κραυγές και τα συνθήμάτα.

Εδώ, τόσα χρόνια μετά τις 11.9.2001, και μεγάλο μέρος του πληθυσμού πιστεύει πως τους πύργους τους ανατίναξαν οι ίδιοι οι Αμερικανοί, μέχρι και σχετική εκπομπή έκανε ο Μάκης, τι ψάχνεις τώρα ...

Και, ξέρεις, έχει αποδειχτεί επιστημονικά πως, ακόμη κι αν κάποιος, μόνος του στην ησυχία του μπορεί, ενδεχομένως να σκεφτεί σωστά, όταν κυριολεκτικά βομβαρδίζεται, 24 ώρες τη μέρα, από τα αντίθετα μηνύματα, καταντά να πείθεται ότι δεν αρμενίζουμε σωστά, αλλ' ότι ο γιαλός είναι στραβός.΄

Τεράστιο θέμα, ίσως πρέπει να το χειριστούμε μόνο του.
---

@ proinos

Ποιά Γιαννάκου (που στο θέμα έχει κάνει σοβαρά λάθη), κοτζάμ Κόπερφιλντ να έρθει δεν θα μπορέσει να βρει άκρη. Όσες μαγικές εικόνες κι αν δημιουργήσει.

Ειλικρινά, έχω πια πειστεί πως, όπως είπε κι η Ελένη, δεν υπάρχει σωτηρία στο θέμα. Και, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες καταστάσεις, απ' όλα τα πιθανά σενάρια - γιατί η ζωή δεν σταματά - θα επικρατήσει το χειρότερο.
---

@ dodos

Αμάν, τώρα το είδα, μόλις τελειώσω το σχόλιο αυτό θα γράψω 1000 φορές "κουτόφραγκοι". Οι οποίοι, όλοι το ξέρουμε, μόνο το κακό μας έχουν στο μυαλό τους. Μέρα νύχτα, αυτό τους απασχολεί, σχεδόν δεν τρώνε απ' τον καημό τους που ακόμη υπάρχουμε.
---

@ neutrino

Συμφωνώ απόλυτα, μήπως σπουδάζεις νομικά; Αν όχι πάντως, έχεις ταλέντο.

Γιάννης Αρ είπε...

Το άρθρο είναι εξαιρετικό και ομολογώ πως δεν είχα την παραμικρή ιδέα για αυτή την εξέλιξη.

Είναι τραγικό να παρακολουθείς την δυναμική που καταναλώνεται σε τέτοιους μάταιους σκοπούς και στόχους από την κοινωνία μας. Η ήτα που συνολικά βιώνουμε μετά από τέτοιες "μάχες" μας επηρεάζει και αντιδρούμε σπασμωδικά και με αντανακλαστικά που προσομοιάζουν με αυτά των μετακατοχικών χρόνων.

Προσωπικά θεωρώ ότι το πρόβλημα εστιάζεται στο ότι έχει εδραιωθεί και καθορίζει την σκέψη μας ότι πάντα φταίνε οι άλλοι και ποτέ εμείς.
Με αυτό τον τρόπο βολευόμαστε πίσω από τον θυμό μας και δεν έχουμε καμία ανάγκη ούτε να σκεφτούμε ούτε βέβαια να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας και να του χρεώσουμε λάθη και παραλείψεις.
Ποιά είναι άραγε η πολιτική που μπορεί να ανατρέψει αυτά τα δεδομένα ;
Νοιώθω ότι οι αγώνες που θα έχουν σαν στόχο κάτι συνετό και λογικό αργούν για την χώρα μας.
Πήραμε λάθος δρόμο και......βρειζώμαστε μεταξύ μας για το ποιος φταίει.

neutrino είπε...

@antvol
το.. "τάλαντο" δεν ειναι εμφυτο, το καλλιεργω στα εδρανα ;p

andy dufresne είπε...

Τουλάχιστον παρηγορούμαστε ότι (προς το παρόν) ο ορθός λόγος έχει πλειοψηφία στα blog.

Ας το απολαύσουμε, μέχρι την έλευση των βαρβάρων.


To blog σου θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία...

antvol είπε...

@ γιάννης αρ

Καλωσήρθες στο blog μου.

Σωστά το λες, ο Έλληνας, ήδη από την κοιλιά της μάνας του, το πρώτο πράγμα που μαθαίνει είναι ότι όλοι του χρωστάνε. Ότι όλοι τον έχουν αδικήσει κι ότι κανείς δεν έχει καταλάβει το μεγαλείο του. Κι ότι, τέλος, πού θα πάει, μία των ημερών θα δικαιωθεί ...

Κι αυτό όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και σε συλλογικό.

Οπότε, μη το ψάχνουμε, σε μια τέτοια εθνική ψύχωση οι συνέπειες είναι δεδομένες.
---

@ andy

Μα, φίλε Άντυ, τι λες, έχουσι γνώσιν οι φύλακες, οι αρμόδιοι ξέρουν πολύ καλά πώς να προστατεύουν τα ελληνικά σχολεία και, κατ' επέκτασιν, τον ανθό του τόπου και το μέλλον της χώρας από νοσηρές, αντίχρηστες, αντεθνικές και μηδενιστικές απόψεις.

Ιδίως όταν αυτές εκφράζονται από μη οργανωμένους χώρους, όπως είναι ο δικός μας.

(ΥΓ Και, βέβαια, υπάρχουν άλλοι εδώ, απείρως καλύτεροι, που η φωνή τους θα άξιζε πραγματικά να ακουστεί. Εγώ όχι, γράφω και τις γελοίες κι ανήθικες ιστορίες στο άλλο blog, άσε, μπορεί να τις διαβάσει κανένας μαθητής και να δει τους γονείς του με άλλο μάτι, έτσι ξεκινά η διάλυση του κοινωνικού ιστού ...).

Χαίρομαι όμως ιδιαίτερα που, όπως πάνε τα πράγματα (αλήθεια, ποιος να το περίμενε μόλις πριν από λίγα χρόνια), οι ανεξάρτητες φωνές, που σιγά σιγά πληθαίνουν, αρχίζουν λίγο να τσιμπάνε το παχύδερμο ...
---

@ zoi20

Δεν ξέρω αν είμαι δάσκαλος, μαθητής πάντως είμαι. Μέχρι να πεθάνω, και μάλλον και μετά (με τη φόρα που έχω πάρει).

Κατά τα λοιπά, το είπα και πιο πάνω, εδώ είναι σεμνό blog, τυχόν επαινετικά σχόλια ιδιαιτέρως παρακαλώ (ομοίως και δωρεές, προσφορές, προτάσεις κλπ).

philos είπε...

Επιτέλους βρήκα χρόνο και δεν διάβασα μόνο το ποστ σου Antvol, αλλά και όλα τα σχόλια των αναγνωστών σου και χάρηκα πολύ με όλες τις απόψεις που διάβασα.
Θα συμφωνήσω με τον andy dufresne και γενικότερα ότι θα έπρεπε πολλές από τις απόψεις των blogs αν όχι να διδάσκονται αλλά να διαδίδονται μαζικά, δυστυχώς όμως γνωρίζω ότι πολύ λίγοι είναι εκείνοι που ενδιαφερονται να κοιτάξουν και να διαθέσουν 10 λεπτά για να διαβάσουν και κάτι πέρα από τα τετριμμένα ή ακόμη από τα ένθετα των Κυριακάτικων φύλλων.

Δεν πτοούμαι. Είναι νωρίς ακόμη, αλλά και αυτές οι γνώμες θα αρχίσουν να διαδίδονται και νοοτροπίες θα αρχίσουν να αλλάζουν.

andy dufresne είπε...

Mα, δεν κατάλαβες, το άλλο blog, το "ανήθικο" εννοούσα ότι έπρεπε να διδάσκεις...

anonymos είπε...

Καλός ο σχολιασμός Antvol, δύσκολο όμως να προτείνει κανείς συγκεκριμένες προτάσεις, έτσι δεν είναι?
Μια σωστά διαμορφωμένη, αποδοτική και σύγχρονη δωρεάν κρατική εκπαίδευση έρχεται σε αντίθεση με τα μικροσυμφέροντα μεγάλης μάζας του Ελληνικού πληθυσμού, ακόμα και μερίδας των φοιτητών που αυτήν την στιγμή διεκδικούν (τι?). Διότι και αυτοί προσβλέπουν στο μπάχαλο της παιδείας για μια πιθανή επαγγελματική αποκατάσταση. Έτσι δεν είναι? Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας!

Πέρα από τις ανεξάρτητες φωνές που όπως λες πληθαίνουν, είναι καλό να αρχίσει κι ένας ανεξάρτητος διάλογος πάνω στο θέμα της εκπαίδευσης (για παιδεία δεν συζητάω, είναι μακρυνό όνειρο πια).
Έτσι, για να δούμε που βαδίζουμε.

antvol είπε...

@ anonymos

Ναι, όντως, οι προτάσεις στη χ΄ρα αυτή είναι δύσκολες. Γιατί, αν είναι πράγματι σωστές, θα είναι και επίπονες. Και, βέβαια, θα πλήξουν συμφέροντα. Μικρά ή μεγάλα, δεν έχει τόση σημασία.

Κι αυτό, δυστυχώς, δεν συμβαίνει μόνο στον χώρο της παιδείας, αλλά, συνολικά, του δημόσιου τομέα.

Η ζωή όμως δεν μπορεί να περιμένει, οι λύσεις, αν δεν προχωρήσουν συναινετικά, θα επιβληθούν, πολλές φορές το έχω πει αυτό, και, βέβαια, τότε, το κόστος τους θα είναι δυσβάστακτο. Κυρίως για τον τόπο.

anonymos είπε...

Έχω λοιπόν να σου προτείνω, εφόσον συμφωνείς με τα λεγόμενά μου, να πρωτοστατήσεις στην δημιουργία ενός διαδυκτιακού τόπου ανεξάρτητου διαλόγου πάνω στο θέμα της δημόσιας εκπαίδευσης και της παιδείας εν γένει. (Μπορεί να υπάρχει ήδη και να μην το γνωρίζω, εαν ναι παρακαλώ να με διαφωτίσετε)

Το προτείνω σε σένα Antvol, λόγω του ότι πιστεύω ότι διαθέτεις την απαιτούμενη παιδεία, αντικειμενικότητα και εξυπνάδα για ένα τέτοιο εγχείρημα.

antvol είπε...

@ anonymos

Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, με τιμούν.

Μόνο που δεν πιστεύω πως θα οργανώσω ποτέ δημόσιο διάλογο για οποιοδήποτε θέμα. Κι αυτό για δυο πολύ απλούς λόγους:

α. Δεν νομίζω ότι έχω τα φόντα και τις γνώσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα και

β. Ανεξάρτητα από αυτό, η οργάνωση ενός δημόσιου forum με απαιτήσεις απαιτεί εξαιρετικά πολύ χρόνο, κι εγώ, δυστυχώς, δεν διαθέτω παρά ελάχιστο (και να δω για πόσο).

Ευχαριστώ και πάλι.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.