Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2007

How often do you have elections ? (evely molning, of coulse!)

---




[Με την ευκαιρία της χθεσινής συζήτησης στη Βουλή]

Στο Σύνταγμά μας, τον θεμελιώδη δηλαδή νόμο της χώρας, ορίζεται, στο άρθρο 53 ότι «1. Οι βουλευτές εκλέγονται για τέσσερα συνεχή έτη που αρχίζουν από την ημέρα των γενικών εκλογών. ...» και στο άρθρο 41 ότι «1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να διαλύσει τη Βουλή, αν έχουν παραιτηθεί ή και καταψηφιστεί από αυτή δύο Κυβερνήσεις και η σύνθεσή της δεν εξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα. ... 2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαλύει τη Βουλή με πρόταση της Κυβέρνησης που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, για ανανέωση της λαϊκής εντολής προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας. ...».

Απλή ανάγνωση των διατάξεων αυτών από οποιονδήποτε ξέρει λίγα γράμματα και μπορεί, στοιχειωδώς, να κάνει ακόμη λογικούς συλλογισμούς, τουλάχιστον σύμφωνα με την αριστοτέλεια λογική, οδηγεί, αναγκαία, στα εξής, και μόνο, δύο συμπεράσματα: πρώτον, ότι η βουλευτική περίοδος, δηλαδή το διάστημα μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων, διαρκεί – εκτός αν η κυβέρνηση χάσει την εμπιστοσύνη της βουλής - τέσσερα χρόνια, και δεύτερον ότι μικρότερη διάρκεια επιτρέπεται μόνον αν πρόκειται να αντιμετωπιστεί πολύ σοβαρό εθνικό θέμα (παραλείπω άλλες περιπτώσεις διάλυσης της βουλής, όπως η αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, που δεν έχουν να κάνουν με το θέμα μας).

Στη χώρα μας όμως, όπου η γλώσσα, ακόμη κι αυτή στην οποία είναι γραμμένο το Σύνταγμα, όσο απλή και κατανοητή κι αν είναι, γίνεται αντιληπτή με άλλο τρόπο (τι κρίμα που ο Όργουελ, όταν, στο τόσο προφητικό του βιβλίο «1984» εισήγαγε τον όρο «newspeak» αγνοούσε την νεοελληνική πραγματικότητα, πόσο πιο όμορφο θα ‘χε βγει το βιβλίο αυτό), οι παραπάνω διατάξεις του Συντάγματος έχουν την εξής έννοια:

-Η (κάθε) κυβέρνηση, από την επομένη της ορκωμοσίας της, διατυμπανίζει όσο πιο δυνατά μπορεί, ότι θα σεβαστεί τη λαϊκή εντολή και θα κυβερνήσει ακριβώς για τέσσερα χρόνια, ούτε δευτερόλεπτο λιγότερο. Και μετά, βέβαια, θα επιδιώξει και δεύτερη τετραετία, απολύτως απαραίτητη για να ολοκληρώσει το έργο της, το οποίο, μη το συζητάμε, είναι εξαιρετικά σπουδαίο. Και μετά τρίτη για να αποτελειώσει την ολοκλήρωση και τέταρτη για να αποτελειώσει δεν ξέρω τι (ίσως όσους από μας έχουμε παραμείνει ζωντανοί).

Αυτό, όμως, είναι το demo. Γιατί, στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, μόλις περάσει λίγος καιρός, αρχίζει να ψάχνει, εναγωνίως, την καλύτερη στιγμή για να διαλύσει τη βουλή και να προχωρήσει σε εκλογές. Όπου, ως καλύτερη στιγμή νοείται εκείνη που θα της υποδείξουν οι (αενάως διενεργούμενες) δημοσκοπήσεις. Εκείνη δηλαδή που ο συσχετισμός των δυνάμεων, πιστεύει πως την ευνοεί. Για να ξαναεκλεγεί βέβαια, και να ξεκινήσει την επόμενη «τετραετία». Κι όσο αυτή κρατήσει (αφού, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι δεν θα ξαναπαρουσιαστούν εξαιρετικοί, εθνικοί πάντα,
λόγοι, που θα επιβάλουν πάλι, και παρά τη θέλησή της να εξαντλήσει την τετραετία, την πρόωρη διάλυση της βουλής).

-Η (κάθε) αντιπολίτευση, με τη σειρά της, μόλις περάσει λίγος καιρός, αρχίζει κι αυτή να ζητά εκλογές. Κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι έχει χάσει το λαϊκό έρεισμα, ότι έχει γίνει μειοψηφική (λες και μετά τις πρώτες εκλογές του 1975 είδαμε στον τόπο πλειοψηφική κυβέρνηση) κι ότι δεν μπορεί πια να κυβερνά. Και να ενισχύει την τόσο ενδιαφέρουσα αυτή θεσμικά άποψή της με το ακλόνητης λογικής επιχείρημα «Αν τολμάτε κάντε εκλογές εδώ και τώρα».

-Ο (κάθε) Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά πλήρη παραγνώριση του συνταγματικού του ρόλου, δέχεται κάθε πρόσχημα που του παρουσιάζει η κυβέρνηση για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών ως «εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας» !!!. Αναγνωρίζει δηλαδή, τελικά, ότι το κομματικό συμφέρον της κυβέρνησης, που ακριβώς γι αυτό ζητά πρόωρες εκλογές, γιατί έχει υπολογίσει ότι θα τις κερδίσει, συνιστά τόσο σοβαρό, εθνικά, λόγο, που η βουλή πρέπει αμέσως να διαλυθεί και η χώρα να πάει σε νέες εκλογές. Και, βέβαια, καμία πολιτική παράταξη δεν τολμά να καταγγείλει το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο, αφού κάτι τέτοιο θα μπορούσε, εύκολα, να ερμηνευτεί από τα ΜΜΕ και, τελικά, από το εκλογικό σώμα, ως δειλή συμπεριφορά και ως προαναγγελία βέβαιης ήττας.

-Κι ο (περήφανος) τέλος και κυρίαρχος λαός, έχοντας εθιστεί. με τα χρόνια, στη θλιβερή αυτή κωμωδία και την περιφρόνηση κάθε συνταγματικής τάξης, αρχίζει, κι αυτός, με τη σειρά του, και μόλις περάσουν κάνα δυο χρόνια από τις εκλογές, να κλιμακώνει τα αιτήματά του (πάντα θεσμικά, όλοι άλλωστε ξέρουμε ότι εδώ είναι χειρότερα κι από την Μεγάλη Βρετανία του περασμένου αιώνα, για χρήμα – και σεξ - ποτέ δεν μιλάμε, μόνο για καιρό και για θεσμούς) και ν’ ανεβάζει την ένταση, όντας σίγουρος ότι κάτι καλό θα προκύψει.

Και, βέβαια, ο πάντα αλάνθαστος λαός έχει, κι εδώ, δίκαιο. Αφού, μιας κι η οικονομική πολιτική των δύο-τριών πρώτων ετών ασφαλώς και πέτυχε, τα λουριά χαλαρώνουν και κάποια ευρώ βρίσκουν τον τρόπο να κυλίσουν προς τα κάτω, να φτάσουν στις τσέπες των άγρια χειμαζόμενων συμπολιτών μας, και να ικανοποιηθούν, έτσι, τα δίκαια και, όπως είπαμε, θεσμικά αιτήματά τους. Κι όσοι απ’ αυτούς, βέβαια, το θυμηθούν, όταν βρεθούν μπροστά στις κάλπες, και ξαναψηφίσουν τους ευεργέτες τους, καλό στην πατρίδα θα κάνουν, και μπράβο τους, γιατί αποτελούν έμπρακτη διάψευση εκείνου του άθλιου που είπε «ουδείς αγνωμονέστερος των ευεργετηθέντων».

Τώρα, αν κάποιος αφελής αναρωτηθεί, πώς είναι δυνατόν, με τη συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση, να κυβερνηθεί ποτέ ο τόπος με σοβαρότητα, συνέπεια, ευθύνη και σωστή αίσθηση όχι της εσωτερικής μας απίστευτης μιζέριας αλλά του διεθνούς γίγνεσθαι, πώς είναι δυνατόν να ληφθούν, από οποιαδήποτε κυβέρνηση, μέτρα με χρονικό ορίζοντα μεγαλύτερο των λίγων μηνών και πώς είναι δυνατόν η προεκλογική περίοδος, κι η παραλυσία που επιφέρει, ν' αρχίζει λίγο μετά από κάθε εκλογή, μη του δώσετε σημασία, βαλτός θα ‘ναι, πράκτορας, εγκάθετος, χαφιές ή δεν ξέρω τι, τόσοι και τόσοι μας επιβουλεύονται, χρόνια τώρα άλλωστε η γλώσσα μας, η θρησκεία μας κι η δημοκρατία μας είναι, σε παγκόσμια κλίμακα, πρώτος στόχος, των αμερικάνων, των εβραίων, των παπικών, των δυτικών, των μασόνων, των αρειανών και των κατοίκων του μαύρου ερέβους, γνωστά είν’ αυτά.

Ενόψει λοιπόν της προσεχούς αναθεώρησης, και για να μην δημιουργούνται παρόμοιες απορίες, προτείνω να μπει στο Σύνταγμα ερμηνευτική διάταξη ως εξής: «Οι εκλογές γίνονται το πολύ κάθε τέσσερα χρόνια. Μέσα στο διάστημα αυτό, γίνονται όταν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι θα εξυπηρετήσουν το κομματικό συμφέρον της κυβέρνησης. Όσο πάντως αργούν, είναι γιατί η κυβέρνηση, αν και μειοψηφική κι αποτυχημένη, δεν τολμά να τις κάνει, κι η καθημερινή αυτή υπενθύμιση είναι το κυριότερο έργο και καθήκον της αντιπολίτευσης. Τέλος, όταν αποφασιστεί να γίνουν πρόωρες εκλογές, ειδοποιείται κι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που, υποχρεωτικά, εγκρίνει τη διεξαγωγή τους, γιατί αυτό απαιτεί το εθνικό συμφέρον».

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραία το κείμενο κ χτύπησες κέντρο, όπως πάντα. Το να αναρωτιέσαι πότε θα κυβερνηθεί αυτός ο τόπος είναι σα να ρωτάς, πότε θα βρεθεί η χαμένη Ατλαντίδα, θα αποσυρθεί ο Μητσοτάκης ή κάτι εξίσου απίθανο.

Το αναθεωρημένο άρθρο όπως κ να γραφτεί δεν θα πάψει ποτέ στην πράξη να ισχύει ότι οι πολιτικοί σπαταλάνε τόση ενέργεια κ χρόνο για να παραμείνουν στην εξουσία, που δεν τους μένει καθόλου για να κυβερνήσουν τη χώρα.

proinos είπε...

Από το post:

"...πώς είναι δυνατόν με τη συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση, να κυβερνηθεί ποτέ ο τόπος με σοβαρότητα, συνέπεια, ευθύνη και σωστή αίσθηση όχι της εσωτερικής μας απίστευτης μιζέριας αλλά του διεθνούς γίγνεσθαι, πώς είναι δυνατόν να ληφθούν, από οποιαδήποτε κυβέρνηση, μέτρα με χρονικό ορίζοντα μεγαλύτερο των λίγων μηνών..."

Μάλλον πάντως δεν φταίει το συγκεκριμένο άρθρο ή έστω η κακή εφαρμογή του για όλη αυτή την εν τοις πράγμασι δυσλειτουργία.
Ισως μάλιστα δεν βρίσκεται και στη λογική του δικού μας πολιτεύματος η επι της ουσίας ή αυτόνομη εμπλοκή του Προέδρου στα πολιτικά και εκλογικά πράγματα.
Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι ένα πολύ ελκυστικό πολιτικό σύστημα που στην εφαρμογή του, ανάλογα με τις διαθέσεις και τις ορέξεις του καθενός αυτοκαταλύεται.
Αλλά και τι άλλο ασφαλέστερο και politically correct (με την καλή έννοια) να προτείνει κάποιος...

Eleni63 είπε...

εγώ Antvol πήγα σινεμά. Προτιμώ την αυτοσυντήρηση.

Sarah είπε...

Ποσο δικιο εχεις.
Τι κριμα για τον τοπο μας. Τι κριμα αληθεια.
Τοσο ανθρωπινο δυναμικο να πηγαινει χαμενο, αυτη την τρομερη πρωτη υλη που διαθετουν ολα τα κρατη.
Και μεχρι να φτιαξουν τα πραγματα, να ξερεις ότι και αυτη η γενια των νεων και πιθανον και η επομενη, απλά θα σπαταληθουν μεσα στην πίκρα και απγοήτευση.

Με στενοχωρεις Αντβολ που μου τα θυμιζεις ολα αυτα. Την σπαταλη ζωων δηλαδή.
Αληθεια στο λεω.

Ανώνυμος είπε...

Egw lew na anakhryxoume ws ethnikous mas theatrikous syggrafeis tous dyo Eygeneious!!! Ton Ionesco kai ton Spatharh!!!
Ti lete?

antvol είπε...

@ zoi20

Αυτό που λες στη δεύτερη παράγραφο είναι το πιο θλιβερό για τον τόπο, να έχει μια πολιτική τάξη που μεγάλο τμήμα της ως κυριότερο στόχο και σκοπό ύπαρξης θεωρεί την επανεκλογή της. Για την οποία όλα είναι θεμιτά κι επιβλημένα.

Κι όπως τυχαίνει να γνωρίζω κάποιους πολιτικούς, και μάλιστα απ' τους πρωτοκλασάτους, σε βεβαιώνω ότι η εξάρτησή τους από τα μέσα και την εικόνα τους είναι τέτοια, ώστε, αν αύριο οι σύμβουλοί τους τους έπειθαν πως μόνο αν άλλαζαν φύλο κι έβαζαν και μια κορώνα στο κεφάλι τους θα ξανάβγαιναν, θα ήταν ικανοί να το κάνουν. Και, πάντως, θα το συζητούσαν ...

Γι αυτό, όσο αισιόδοξος κι αν είναι κανείς, ελπίδα θεραπείας γι αυτό δεν νομίζω πως μπορεί να δει στο σύντομο μέλλον.
---

@ proinos

Προτάσεις υπάρχουν και πολλές, κι όλες μέσα στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, κι αν θέλεις μπορώ να σου πω κάνα δυο. Το θέμα είναι ότι θα κληθούν να τις εφαρμόσουν αυτοί που θα τις παραβιάσουν πρώτοι. Γιατί, στη χώρα αυτή και το καλύτερο σύστημα να θεσπίσεις, σε λίγο καιρό οι νεοέλληνες το 'χουν κάνει καρικατούρα.
---

@ eleni63

Ίσως έπρεπε και γω να επισκεφτώ τους κινηματογράφους, και μετά να πιω δυο τρία δυνατά. Έλα όμως που είμαι νοσηρό άτομο και μου αρέσει (μεταξύ άλλων) ο αυτοβασανισμός ...
---

@ πανάσχημη

Σε στενοχωρώ ... Και προσπαθώ να μην είμαι πολύ οξύς. Γιατί, το ξέρεις βέβαια, κάποια θέματα τα γνωρίζω πολύ καλά. Εννοώ, από εμπειρία, όχι από διαβάσματα. Οπότε καταλαβαίνεις τι νιώθω. Και τι εννοώ.
---

@ identitycafe

Σωστά. Και οι δυο που αναφέρεις θα μπορούσαν πολύ καλά να γράψουν ένα νέο Σύνταγμα, τουλάχιστον όπως αυτοί θα το'βλεπαν. Κι εγώ ευχαρίστως θα τους βοηθούσα.
---

Gnik nus είπε...

Συμφεροντοκρατία, ή μήπως δεν υπάρχει τέτοια λέξη?

Γιατί βέβαια κάθε κυβέρνηση κοιτάει να επανεκλεγεί για το καλό του τόπου. Επειδή θεωρεί εαυτόν ικανό να κυβερνήσει και επειδή φοβάται (για τον τόπο πάντα)..μην παραπέσει στα χέρια ανικάνων.

Το πρόβλημα μεταξύ άλλων είναι ότι μιλάμε για ικανούς και ανίκανους όταν θα έπρεπε να ψάχνουμε ιδιοτελείς κι ανιδιοτελείς.
Ικανοί για καλό είναι όλοι, αρκεί να το θέλουν. Και πρώτα πρέπει να το θέλει ο ίδιος ο λαός, που είναι πια αθώα περιστερά, που όλο τον ρίχνουν, τον εμπαίζουν, τον κατατρέχουν.
Άξιος της μοίρας του είναι ένας λαός όταν φοβάται τη σκιά του, τον εαυτό του.

Αν δε βάλουν όλοι ένα χεράκι, τι να βουλήσει η Βουλή...άνθρωποι είναι...κι όταν όλοι κοιτάνε την αφεντιά τους, ε δε σφάξανε, κι η Βουλή τη δικιά της. Αφού τρέμει το φυλλοκάρδι της μη χάσει τη βο(υ)λή της...και καραδοκούν διάφορα θύματα να σε παραπέμψουν στη Δικαιοσύνη...αν δεν πληρώσεις...κι άλλα θύματα που δε θα σε πληρώσουν..ή στην καλύτερη δε θα σε ψηφίσουν.


Το θέμα είναι την επικράτηση του συμφέροντος πως την πολεμάς? αν πρέπει να την πολεμήσεις δηλαδή...μήπως εδώ χρειάζεται ειρήνη.

Γιατί φταίμε όλοι μαζί, καθένας μας τουλάχιστον ανέχεται μια κατάσταση αν αυτή δεν αλλάζει. Εδώ θα λεγα ότι είμαστε όλοι συνένοχοι, όλοι κοιτάμε πρώτα το τομάρι μας και μετά τους άλλους... κινδυνεύοντας να αδικήσω όσους τίμιους έχουν απομείνει.

''Τι να φταίει η Βουλή, τι να φταίνε οι εκπρόσωποι, έρημοι κι απρόσωποι''

''Αν πονάει η κεφαλή φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χει βρεί''

Μια κασέτα Σαββόπουλο πρέπει να βάλουν στη Βουλή, αντί για την κασέτα με τα ανέκδοτα και το μελόδραμα.

Νομίζω ότι ο Σαββόπουλος τα χει
πει όλα..όσα μας χρειάζονται.

@antvol
επιστέφω στο internet μετά από μια μακρά περίοδο αποτοξίνωσης κκκκααι...διαβάσματος.(εδώ γελάμε)

Ανώνυμος είπε...

Ναι , είμαστε όλοι συνένοχοι –δυστυχώς- με τον τρόπο του ο κάθενας για αυτή τη μιζέρια , την αναλγησία, την ανασφάλεια, την ασυνέπεια την μη πρόοδο που βιώνουμε εμείς ο ..κυρίαρχος λαός… γιατί αν πράγματι στο σύνολό μας (οποία ουτοπία) συνειδητοποιούσαμε κάτι τέτοιο , ένα θαύμα θα γινόταν στον τόπο μας, σ’ αυτή την «κατατρεγμένη» απ’ όλους Ελλάδα , που αναμφισβήτητα μονο λόγω του «κατατρεγμού» δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι…
Οι πολιτικοί μας , είμαι πιά απολύτως σίγουρη μετά από χρόνιες μελέτες , είναι εξωγήινοι που ζουν ανάμεσά μας και απλώς μας μοιάζουν στη μορφολογία, γιατί ειλικρινά δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά το ότι δεν έχουν καμία μα καμία καμία επαφή με την πραγματικότητα του πλειοψηφούντος, πάντα κυρίαρχου και πάντα κατατρεγμένου λαού…Το μόνο που μου μένει να βρώ είναι από ποιόν πλανήτη μας έχουν έρθει. Θα το βρώ και αυτό…
Αλλά θέλω και το δικαιούμαι ,και όχι μόνο για εμένα , να έχω δικαίωμα στο όνειρο, δικαίωμα στη ζωή, και αυτό το όνειρο να μπορεί να έχει πόδια και πλάτες και στέρεο έδαφος. Να πατά γερά και να έχει ουρανό από πάνω του και ήλιο και να μπορεί να τρέφεται και να βγάζει ρίζες και να αναπνέει ελεύθερα, και να έχει λαλιά και αξιοπρέπεια και να κρατά ψηλά το κεφάλι.
Θέλω και να μπορώ! Όχι μόνο να θέλω...

philos είπε...

Εγω πάντως έχω καταλάβει ότι δεν μπορώ να αλλάξω και πολλά. Μου αρκεί να αλλάξω ή για να το πω καλύτερα, να επηρρεάσω μόνο ένα.
Την νοοτροπία του δυο ετών γιου μου.
Να συνεχίσει όπως κάνει τώρα (στον πατέρα του) να αλλάζει το κανάλι όταν βλέπει ατελείωτες εξυπναδίστικες ομιλίες στην βουλή και στα παράθυρα των ειδήσεων.

Να μάθει να βλέπει τα πράγματα απλά. Και να συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά (όπως και οι μεταγραφολογίες στα αθλητικά) λέγονται μόνο για να έχει δουλειά να ασχολείται η συμπαθής τάξη των δημοσιογράφων και κατ' επέκταση να αποπροσανατολίζεται ο κόσμος από άλλα πολύ πιο σημαντικά θέματα για την ζωή του.

Ο κόσμος παραμυθιάζεται έτσι ότι μόνο τα δύο μεγάλα κόμματα μπορούν να του προσφέρουν ασφαλή διακυβέρνηση ανταλλασσόμενα στην εξουσία κάθε 3-5-7 χρόνια.

Μου κάνει εντύπωση ότι αν και στις επιχειρήσεις κάποιος διευθυντής ο οποίος απέτυχε, δεν τολμά μετά την απόλυσή του ή την παραίτηση του έστω, να ξαναζητήσει να προσληφθεί στην ίδια ή και ανώτερη θέση, στην πολιτική και δυστυχώς παγκοσμίως, αυτό είναι πάγια τακτική.

Δηλαδή πιστεύουμε ότι οι καλύτεροι του έθνους μας βρίσκονται εκεί μέσα και ότι πέραν αυτών των 300, δεν υπάρχει άλλη σωτηρία, παρά μόνο η συχνότερη εναλλαγή στην εξουσία από ότι το κατακαημένο Σύνταγμα μας προβλέπει?

Και αυτοί οι αρχηγοι των κομμάτων, δεν σκέφτονται όλους αυτούς τους καταχρεωμένους (sic) βουλευτές μας, που αναγκάζονται να ξοδεύουν έως και 500.000 σε κάθε αναμέτρηση, για να εκλεγεί τελικά ο ένας στους δύο (ή και τρεις), και που με το να μειωθεί κατά 1 χρόνο η βουλευτική τους θητεία κινδυνεύουν ακόμη και να μπουνε μέσα????

;)))

antvol είπε...

@ gnik nus

Ελπίζω να πήγες καλά στις εξετάσεις. Κι αφού σπουδάζεις νομικά, πρόσεξε λίγο το δημόσιο δίκαιο, όταν προσεγγίζεται σωστά είναι συναρπαστικό.
---

@ livana

Μάλλον έχεις δίκαιο. Αν και, όσο περνάει ο καιρός, προσωπικά πιστεύω πως εγώ είμαι εξωγήινος, κι εκείνος που προγραμμάτισε το ταξίδι μου για τον τόπο αυτόν ήταν πραγματικά σαδιστής.

@ philos

Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις μάλλον για τον μικρό είναι, αν, όπως και είμαι σίγουρος, παίρνει τα γράμματα, να τον στείλεις, αργότερα, σ' ένα καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού.

Γιατί εδώ η κατάσταση δεν θα φτιάξει, το αντίθετο.

Τώρα, πόσες επιχειρήσεις θα προσελάμβαναν, αξιοκρατικά, τους εκπροσώπους του έθνους, βάσει και μόνο των προσόντων τους, και για πόσο καιρό θα τους κρατούσαν στη δουλειά, άστο καλύτερα, μη στενοχωρηθούμε κι άλλο.
---

neutrino είπε...

poly swsta ta osa les.
i protasi dyspistias tis proalles itan akoma pio kwmiki kai paralogi. giati dn nomizw oti i antipoliteysi eixe kapoia pseydaisthisi oti tha prokalesei ekloges kai oti tha klonistei i koinovouleytiki empistosyni tis kyvernisis. apla ithele na paiksei me tis entypwseis.

ti kala! xrisimopoioume tous dyo simantikoterous thesmous tou koinovouleytikou mas systimatos, tis ekloges kai tin protasi dyspistias g na exasfalisoume ligo perissotero xwro sta parathyra. ti sovari ethniki politiki kai ti ousiastikos antipoliteytikos logos! gia ayto paei brosta i xwra.

tha ithela na to analysw perissotero, alla eimai me paycard se internet cafe tou parisiou kai dn me pairnei! lol
apo to weekend tha epanelthw se kanonikous rythmous g na symmetexw pio oloklirwmena sti syzitisi.

dodo είπε...

Απαιτεί εγρήγορση η δημοκρατία- κι εμείς έχουμε τόσες δουλειές. Έρχονται και οι Απόκριες... ;-|

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν, αυτή την κατα-πληκτική κωμωδία που αναφέρει η neutrino την είδα και εγώ.
Ψάχνω να βρώ τον σκηνοθέτη να του πω συχαρητήρια. Να είναι καλά ο άνθρωπος, απίστευτο το χιούμορ του !!!!

Και σε συνδυασμό με τα γραφόμενα του philos (το μυαλό του παιδιού σου και τα μάτια σου..όπως λένε...) και της αυριανής τσικνοπέμπτης θα πιώ και ένα ποτηράκι για την διάλυση των 2 υπερκομμάτων μας . Αχ ναι!!!

Και αγαπητέ antvol ευτυχώς που αυτός ο σαδιστής σε έστειλε σ΄ αυτό τον τόπο, γιατί πολύ καλό μας κάνεις όταν σε διαβάζουμε...

anonymos είπε...

Διαφωνώ! Να αφήσουμε ήσυχο το Ελληνικό Σύνταγμα ή μάλλον να εμπιστευθούμε την αναθεώρησή του σε κάποια επιτροπή της ΕΕ. Τότε, τουλάχιστον, θα είμαστε περισσότερο ειλικρινείς και θα μπορεί και η βουλή μας να ασχολείται με εποικοδομητικά θέματα. Όπως, για παράδειγμα, με την αναθεώρηση παροιμιών. Η πρώτη παροιμία που πρέπει να επανεξεταστεί είναι η εξής:"Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει". Η πρότασή μου είναι να μετατραπεί ως εξής: " Του Έλληνα η ανάπτυξη είναι χωρίς ελπίδες, θέλει ζυγό στον τράχηλο μα και προμετωπίδες".

Sarah είπε...

Anonymos
Συμφωνω απολυτα
Η αλλη παροιμια που μας βλαπτει ειναι
"παπουτσι από τον τοπο σου κι ας ειναι μπαλωμενο."

Επισης αυτες που αντικρούουν η μια την άλλη:
"Όποιος βιαζεται σκονταφτει"
αλλα
"Το γοργον και χαριν εχει."

Αντβολ δεν νομιζω οτι εχουμε εκτραπει.

Ανώνυμος είπε...

Σιγά μην αναθεωρήσουν το "όσα δεν πιάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια" χα χα χα χα
Υπέροχη η πρόταση του anonymou

(Έ και λίγη παρεκτροπή δεν βλάπτει...)

antvol είπε...

@ neutrino

Καλά, εσύ θα με τρελάνεις ... Βρίσκεσαι στο πανέμορφο Παρίσι κι αντί να κάνεις κάτι όμορφο πληρώνεις για να γράφεις εδώ ...

Τι να πω, οι άνθρωποι δεν παύουν να με εκπλήττουν (στην περίπτωσή σου απολύτως θετικά).
---

@ dodos

Πάντως, σχετικά με τους θεσμούς, και μάλιστα τους σπουδαιότερους, και τον σεβασμό προς αυτούς, όλος ο χρόνος Απόκριες είναι, μην ανησυχείς.
---

@ livana

Κανένας σκηνοθέτης, όσο εμπνευσμένος κι αν είναι, δεν μπορεί ούτε να φανταστεί ούτε να σκηνοθετήσει την νεοελληνική πραγματικότητα. Η οποία, βέβαια, βρίσκεται έτη φωτός μπροστά κι από την πιο τολμηρή φαντασία.
---

@ anonymos

Δεν έχω τον χρόνο δυστυχώς να γράψω μια μικρή μελέτη για την απίστευτη γελοιοποίηση όλων των σοβαρών και πετυχημένων (αλλού) θεσμών, που η χώρα μας εισήγαγε από τις προηγμένες δυτικές χώρες. Κι όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στην κοινωνική πραγματικότητα.

Πρόσφατο παράδειγμα: Η Αθήνα, σε συμμόρφωση προς κοινοτική οδηγία προστασίας των αναπήρων, απέκτησε, σε ορισμένα σημεία, πεζοδρόμια με ειδική λωρίδα για άτομα ειδικών αναγκών.

Κι από την επομένη οι λωρίδες αυτές κατελήφθησαν από εμπορεύματα, μηχανάκια, αυτοκίνητα κλπ. Χωρίς να αντιδρά κανείς, από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά ...

Ούτε την ακόμη πιο απίστευτη γελοιότητα των ντόπιων "θεσμών", που, βέβαια, πρώτοι (και τελευταίοι) στον πλανήτη εμείς "εφευρίσκουμε" (πχ βασικός μέτοχος: βασική πηγή γέλιου στις προηγμένες νομικά κοινωνίες).

Όσο για τον τράχηλο του έλληνα κλπ, όσο εξετάζω τα πράγματα πείθομαι (δυστυχώς) πως μεγάλο μέρος των νεοελλήνων πραγματικά υποφέρει που αποσπάστηκε βίαια και πρόωρα από την οθωμανική κυριαρχία. Και βιώνει το τραύμα αυτό ποικιλοτρόπως ...

@ πανάσχημη

Συνέχισε με τις παροιμίες (ομοίως και ο ανώνυμος), οι προτάσεις σας είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντες.

Και, συμβάλλοντας κι εγώ στην ευγενική σας προσπάθεια, προτείνω:

Κάλλιο δέκα και στο χέρι παρά πέντε και καρτέρι,

Κάλλιο πλούσιος και υγιής παρά φτωχός και άρρωστος κλπ.

neutrino είπε...

ενα εχω να δηλωσω για την πολιτικη κατασταση στην Ελλαδα:

το Παρισι ειναι υπεροχο!!!!

[η κατασταση ειναι τοσο σουρεαλ, που αυτη ειναι μαλλον η πιο λογικη θεση! λολ]

αφου γεμισα τις μπαταριες μου με 4 υπεργεματες μερες στην πολη του φωτος (με την απαραιτητη σταση στη γωνια του antvol- ε αφου βρεθηκα στο ιντερνετ, να μην δωσω κι εγω το παριζιανικο στιγμα; ;))..εκπεμπω και παλι απο τα πατρια εδαφη!

δεν εχω κατι παραπανω να προσθεσω για τους ηρωικους 300 (βουλευτες, οχι του Λεωνιδα) που τον τελευταιο καιρο εχουν βαλθει να μας τρελανουν (κυριως με την αναθεωρηση του Σ24 και την προταση δυσπιστιας). εχασα και ολη την παραφιλολογια για τα της προτασης δυσπιστιας (δν μπορω να πω πως λυπαμαι ιδιαιτερα), ομως στην Γαλλια διαβασα κατι αλλο ενδιαφεορν, σχετικο με προηγουμενο θεμα του blog.

ε ναι λοιπον, η ΕE δεν τα εχει βαλει μονο με την ηρωικη Ελλαδα, αλλα και με την αδερφη-συμμαχο Γαλλια (μην ξεχναμε, οποτε μας συμφερει:Ελλας-Γαλλια συμμαχια!!) Mετα τους ηρωικους Ελληνες που (μαλλον θα) υπομεινουν το ζυγο της ΕΕ, αποδεχομενοι την ανωτεροτητα του κοινοτικου δικαιου και.. απαξιωνοντας το Συνταγμα τους, και η Γαλλια σκυβει (επισημως) ταπεινωμενη το κεφαλι..
Ελληνες μην κλαιτε! Συμβαινουν και εις Παρισιους!

εδω-για γαλλομαθεις

antvol είπε...

@ neutrino

Καλωσήρθες στα πάτρια εδάφη, να πω ότι δεν ζηλεύω το τετραήμερο προσκύνημά σου στο Παρίσι θα 'ταν μεγάλο ψέμμα ...

Σ' ευχαριστώ για το άρθρο της Le Monde, δεν το 'χα πάρει χαμπάρι. Άρθρο που, βέβαια, ταιριάζει στο προηγούμενο post, La Commission attaque. Και που έρχεται να βοηθήσει τη φτωχή μου συλλογιστική.

Neutrino, μήπως να εξετάσεις σοβαρά το ενδεχόμενο να σπουδάσεις νομικά; (αν δεν το κάνεις ήδη).

Gnik nus είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ είπε...

Τι να πω για τα γραφόμενα...

Συγχαρητήρια στον οικοδεσπότη που δεν φείδεται κόπων να μιλάει για τις προφανείς νόσους της Ελλάδος...

Τόσο προφανείς που πλέον πλησιάζουν τον στατιστικό ορισμό της υγείας!

antvol είπε...

@ antonios liolios

Αντώνη καλωσήρθες.

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όσο για την παθογένεια της σύγχρονης Ελλάδας, άσε καλύτερα, πιστεύω πως όλοι οι καλοί γιατροί του κόσμου να μαζευτείτε φως δεν θα δούμε ...

Filomila είπε...

antonis liolios said: ...μιλάει για τις προφανείς νόσους της Ελλάδος...
Τόσο προφανείς που πλέον πλησιάζουν τον στατιστικό ορισμό της υγείας!


Αυτό ονόμασε ο Maslow "ψυχοπαθολογία της καθημερινότητας"!

Ένας antvol την ημέρα την αρρώστια κάνει πέρα! (συνεχίζοντας το concept των παροιμιών) :))

antvol είπε...

@ filomila

Αχ Φιλομήλα, πρώτη φορά με παρομοιάζουν με μήλο ... Ελπίζω να μη με διαβάζει κανένας Γουλιέλμος Τέλος ...

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.