Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2007

Aux armes citoyens!

---




Αρχίζουν σήμερα οι αγώνες για να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος.

Μάλιστα. Να μην αναθεωρηθεί. Γιατί, προφανώς, είναι εξαιρετικά πετυχημένο. Κι έχει τόσα προσφέρει στην υψηλής ποιότητας δημόσια εκπαίδευση που παρέχεται στον τόπο μας. Εκπαίδευση όχι μόνο τριτοβάθμια, αλλά και πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια (το άρθρο αυτό, βέβαια, αφορά το σύνολο της εκπαίδευσης, ας μην το ξεχνάμε).

Ανήκω σ’ αυτούς που σέβονται, ή τουλάχιστον προσπαθούν, τις γνώμες των άλλων. Όσο κι αν μου φαίνονται παράλογες, ακόμη κι εξοργιστικές. Ειδικά όταν οι γνώμες αυτές ανάγονται σε θέματα «υψηλής έντασης», συνδεδεμένα με την ιδεολογία του καθενός μας, με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την επιθυμητή πορεία των πραγμάτων και επιθυμούμε να συμβάλουμε σ’ αυτήν .

Υπάρχουν όμως δύο δοκιμασίες, στις οποίες υποβάλλω κάθε γνώμη. Και που, αν δεν τις ξεπεράσουν με επιτυχία, τις απορρίπτω.

Δοκιμασία πρώτη: Η αρμονία ή η σύγκρουση με την πραγματικότητα. Γιατί, σε περίπτωση σύγκρουσης, και μιας που δεν πιστεύω πως ο γιαλός είναι στραβός, βεβαιώνομαι πως στραβά αρμενίζουμε. Και πως αυτό πρέπει ν’ αλλάξει. Όσο είναι καιρός.

Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά γύρω μας κι ας δούμε πόσοι μαθητές και σπουδαστές φοιτούν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, από νηπιαγωγεία μέχρι μεταπτυχιακά ΑΕΙ. Είτε νόμιμα, σύμφωνα με την εσωτερική νομοθεσία, είτε στη γκρίζα περιοχή των κέντρων ελεύθερων σπουδών που είναι συνδεδεμένα με ξένα ανώτατα ιδρύματα, είτε απευθείας στο εξωτερικό. Ας δούμε τι πίεση υπάρχει από γονείς να εγγράψουν τα παιδιά τους στα εκπαιδευτήρια αυτά. Κι ας φανταστούμε, ως υπόθεση εργασίας, ότι, προς στιγμήν, δεν τίθεται θέμα χρημάτων. Πόσοι θα προτιμούσαν τότε τα δημόσια εκπαιδευτήρια; Ξέρετε κανέναν;

Και, ειδικά για τους μαθητές, υπάρχουν πολλοί που δεν τρέχουν από ιδιαίτερο σε ιδιαίτερο, για να αποκτήσουν, πληρώνοντας αδρά, τις γνώσεις που, σύμφωνα με το άρθρο 16, υποτίθεται πως αποκομίζουν, δωρεάν, στα δημόσια εκπαιδευτήρια;

Αν όμως είναι έτσι, τι είδους δωρεάν παιδεία έχουμε; Αν οι λέξεις πρέπει ακόμη να έχουν κάποιο νόημα; Ή έχουμε ήδη περάσει στη newspeak του Όργουελ και δεν το καταλάβαμε;

Τι άλλο, λοιπόν, αποδεικνύει η κατάσταση αυτή, εκτός από το ότι η δημόσια παιδεία (όπως και η δημόσια υγεία, άλλη φορά όμως θα μιλήσουμε γι αυτήν) στον τόπο μας νοσεί; Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που να την προτιμούν μόνον όσοι δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά; Κι αυτό μετά από τριάντα ένα χρόνια ανεμπόδιστης εφαρμογής του άρθρου 16. Με την παρούσα του μορφή.

Δοκιμασία δεύτερη: Η προσωπική συμπεριφορά των υποστηρικτών μιας άποψης. Κι η συνέπεια που οι ίδιοι δείχνουν προς την άποψη αυτή (η δοκιμασία του Ταρτούφου).

Πού άραγε να έχει σπουδάσει ένα μεγάλο μέρος όσων – και δεν εννοώ τους μαθητές / φοιτητές, αλλά, ιδίως, τους opinion makers της κοινωνίας μας - κόπτονται για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16; Και, ιδίως, πού σπουδάζουν τα παιδιά τους; Ή πού θα σπουδάσουν; Στα δημόσια ελληνικά εκπαιδευτήρια; Και στα ελληνικά ΑΕΙ; Ή σε κάποιον ιδιωτικό φορέα; Κατά προτίμηση της αλλοδαπής (όταν έρθει η ώρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης);

Επίσης: Πόσοι απ’ αυτούς ανήκουν στο ΔΕΠ των διαφόρων ιδρυμάτων; Και τι συμφέρον έχουν να μην γίνει τίποτε που να μπορεί να τους θίξει;

Για να το δυσκολέψουμε: Από τους τακτικούς καθηγητές των Ανωτάτων Σχολών (μερικοί από τους οποίους ανήκουν στους πλέον επιφανείς εκπροσώπους των κομμάτων στα ζητήματα αναθεώρησης), πόσοι εξακολουθούν να παρέχουν πραγματικές υπηρεσίες στις σχολές τους (δεν εννοώ όσους τελούν σε αναστολή λόγω βουλευτικής ιδιότητας);

Και πόσοι, αντίθετα, χρησιμοποιούν τον τίτλο τους και ό,τι αυτός συνεπάγεται για να εργάζονται αλλού; Θέλετε να μάθετε πόσες ώρες τον χρόνο διδάσκουν οι τακτικοί καθηγητές; Πχ των Νομικών Σχολών; Ή πρέπει μάλλον να μιλήσουμε για λεπτά της ώρας; Ετήσιας, πάντα, απασχόλησης. Στη συνέχεια, ας διαιρέσουμε τις ώρες αυτές με τον μισθό τους. Για να δούμε πόσο κοστίζει κάθε ώρα διδασκαλίας. Αλλά, ας το αφήσουμε αυτό, θα στενοχωρηθούν πολλοί, και μάλιστα φίλοι.

Τι συμφέρον λοιπόν έχουν όλοι αυτοί να αλλάξει κάτι; Αντίθετα, θα έλεγα, κι επειδή είναι μια χαρά άνθρωποι, γιατί ξαφνικά να τρελαθούν; Και να ροκανίσουν τα θεμέλια της επιτυχίας τους; Γιατί να κάνουν χώρο σε ανταγωνιστικά μαγαζιά; Μια χαρά δεν είμαστε έτσι; Αν είναι δυνατόν, τόσα άρθρα έχει το Σύνταγμα, μανία πια με το 16 ...

Πρόταση: Το άρθρο 16 να μείνει όπως έχει. Στο νέο Σύνταγμα μάλιστα να γραφεί με bold γραμματοσειρά, δυο μεγέθη μεγαλύτερη από τα άλλα άρθρα. Με κόκκινα γράμματα, και την προειδοποίηση «Προσοχή, κι η απλή σκέψη για αναθεώρηση μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία». Για σιγουριά, να θεσπιστεί διάταξη, που να απαγορεύσει την αναθεώρησή του για τα επόμενα εκατό χρόνια.

Κι αν τυχόν οι μέλλουσες γενιές, μέσα σε κρίση παραφροσύνης, το καταργήσουν (άπαγε της βλασφημίας), ο αριθμός 16 να μείνει κενός. Κανένα άλλο άρθρο στη θέση αυτή, από το 15 να πηγαίνουμε στο 17. Τιμής ένεκεν, του αξίζει.

Γιατί, τέτοιο άρθρο δεν το ακουμπάμε, αλλά το προσκυνάμε. Μακαρίζοντας την τύχη μας, που το ‘στειλε στον δρόμο μας. Κι αυτό κι όσους έχουν χτίσει την καριέρα τους πάνω του.

Από σήμερα λοιπόν, ας ενώσουμε τη φωνή μας, όσοι πειράξετε το άρθρο 16, 16 να 'ναι οι ώρες σας ...

27 σχόλια:

dodo είπε...

Η σκέψη γενικώς βλάπτει σοβαρά την υγεία, ως είναι παγκοίνως γνωστόν- εσείς δεν νιώθετε άρρωστος τελευταία;

Sarah είπε...

Τα ειπες παρα πολυ καλά. Οσοι γνωρισαμε απο κοντα το καθηγητικό κατεστημενο, εχουμε φρίξει.
Φυσικα υπαρχουν και οι ικανοι και οι εντιμοι. Να μην τα ισοπεδωνουμε. Αλλα ειναι τοσες πολλες οι σαβούρες που δεν αντεχεις πια να τους κοιτας. Και εδω ειναι το θεμα. Αυτες οι σαβουρες στο εξωτερικό θα είχαν απολυθει. Σε εμας γιατι μας έχουν καβαλικέψει;

antvol είπε...

@ dodos

Αν νιώθω άρρωστος; Χάλια, φρίκη, τι να σας λέω. Καλά που βρισκόμαστε μερικοί κι ανταλλάσσουμε και κάποιες σκέψεις, έτσι, για να τσιμπιόμαστε διανοητικά και να ησυχάζουμε ότι δεν είμαστε εμείς που έχουμε σαλτάρει.
--------

@ πανάσχημη

Α, καλή μου φίλη, μόλις πρόφερες την απαγορευμένη λέξη (απόλυση).

Αν είναι δυνατόν, ο δημόσιος τομέας στον τόπο μας έχει ανθρωπιά, διαπνέεται από ουμανιστικά πρότυπα, αγαπά και συμπαρίσταται ακόμη και στο απολωλός πρόβατο, έχει άπειρη κατανόηση, συγχωρεί και περιμένει.

Κι αφήνει τις απολύσεις για όσους έχουν καταληφθεί από το σατανικό πνεύμα του νεοφιλελευθερισμού, της παγκοσμιοποίησης, της επιδίωξης του κέρδους και της άκριτης αποδοχής των αμερικανόφερτων μηχανισμών ελέγχου της κοινωνίας των πολιτών.

Κι αν συνδυάσουμε αυτό με το γεγονός ότι ο δευτεροκλασάτος θα κοιτάξει, όταν φτάσει σε θέση ισχύος, να προσλάβει τον τριτοκλασάτο κι αυτός, με τη σειρά του, τον τεταρτοκλασάτο, μπορούμε λίγο να καταλάβουμε την απίστευτη μοναξιά κι απόγνωση που νιώθουν όσοι, για κάποιο μυστήριο λόγο, και παρά την αδιαμφισβήτητη ικανότητα και τιμιότητά τους, τυχαίνει να υπηρετούν σ' αυτό που αποκαλείται ελληνικό κράτος.

philos είπε...

Με το αρθρο 16 νιώθω ότι οι πραγματικοί επαναστάτες κάθονται στις οθόνες τους και προσπαθούν με τα επιχειρήματά τους να αλλάξουν την κοινή γνώμη, την ίδια ώρα που το κατεστημένο και η συντήρηση έχει κατέβει στους δρόμους, υπερασπιζόμενο τα συμφέροντα αυτών που πραγματικά καρπώνονται τα οφέλη του άρθρου 16,όπως πολύ σωστά τους κατονόμασες!

Aphrodite είπε...

Πολύ θα ήθελα να μου έλεγε κάποιος αν θέλω να σπουδάσω το χ που ή δεν το έχουμε εδώ, ή δεν το έχουμε έτσι ακριβώς και προτιμώ το έξω, αλλά δεν αντέχουν οι γονείς οικονομικά να με διαβολοστείλουν στα πέρατα, για ποιό λόγο να πρέπει να ξεσκίζομαι στα φροντιστήρια (κατευθείαν δίδακτρα στοιχίζουν φτηνότερα), να μην περάσω, να μην ξαναπεράσω και μετά να γραφτώ σε κάποια ανθυποσχολή και να μιζεριάσω για την υπόλοιπη ζωή μου, ή να πάω σ'ενα εντελώς κερδοσκοπικό του κώλου, κι εκεί να παραμυθιαστώ για την υπόλοιπη ζωή μου...

Α, κι όσο μου εξηγεί αυτό, ας μου πει πληζ και γιατί για το ελληνικό κράτος θεωρούμαι αυτή τη στιγμή απόφοιτος λυκείου συν κάτοχος μισού (μισού και πολύ μου είναι της άχρηστης δλδ!)διδακτορικού, με ενδιάμεσα τίποτα?!

(μα μιλάμε για τίποτα!!!)
:)))
:(((

Sarah είπε...

Αντβολ
Την απαντηση που μου εδωσες την εχω στειλει σε πολλους με email και όπου χρειάστηκε την μετέφρασα και στα αγγλικά. Ενας γνωστος μου Αμερικανός που δούλεψε χρονια στην Ελλαδα και γνωρισε και από κοντα και τα πανεπιστήμια, μου απάντησε.
"So correct... corruption breeds corruption."

Για τα πανεπιστημια μου εντοπισε τα προβλήματα σε outdated διδακτέα ύλη ( κυριως στα πολυτεχνεία), απουσιες καθηγητών και φοιτητών, ελλειψη αξιολόγησης, κατεστραμενη υποδομή και βασιλεία του "μεσου" που σκοτωνει την αξιοκρατία.

Να προσθεσω και την δικη μου μαρτυρια. Στενο συγγενικο μου πρόσωπο ειναι τακτική καθηγητρια Ιατρικης. Κυρηχτηκε θεση για τακτικο καθηγητη παρακαλω και η επιτροπή θα εξεταζε τον υποψηφιο. Ενας από την επιτροπή ειχε ελέγξει το βιογραφικό και ειχε διαπιστωσει ψεύδη. Εργασιες που δεν ειχαν δημοσιευθει ενω ο υποψήφιος τις έφερε ως δημοσιευμενς.

Γουσταρεις θράσος; Δεν πανε να τον ελεγξουν; Σκασιλάρα του.

Οταν του εδειξε το συγκεκριμενο journal που δεν εφερε το άρθρο του, θρασυτατα ειπε αυτος οτι το εχει υποβαλλει και θα δημοσιευθει. Ε... ενταξει τυπογραφικό
λάθος.

Μιλάμε για απατεωνα Αντβολ.

Εξελέγη παμψηφι. Οταν ρωτησα την ξαδελφη "ρε συ γιατι τον ψηφισες;" μου είπε... 'Τρελή εισαι; να με έχουν μετά στην μπούκα του κανονιού.... εδω ειναι Βαλκάνια ξαδέλφη!"


Δεύτερη εμπειρια. Περυσι συνεφαγα με καποιους μεταξυ των οποίων και καθηγητρια της ακτινολογιας που μου ειχε κάνει στο παρελθον λάθος διάγνωση και σοβαρά λαθος (ειχε διαγνωσει καρκινο ενω όταν ειδαν τον υπέρηχο άλλοι με διαβεβαιωναν ότι προκειται για καλοηθη κατασταση οπως και απεδειχθη.) Στο γευμα ήπιε μονη της τρια μπουκάλια κρασι. Ο διπλανος μου ψιθύρισε ότι πολλες φορες ερχεται στο πανεπιστημια η κυρια φέσι. Ολοι την προστατεύουν.

Eleni63 είπε...

Αγαπητέ φίλε. Με γειά την ωραία αυτή εξέλιξη. Ούτε λόγος να συμπληρώσω ένα και!!! Αλλά η λύση δεν είναι στην προσθήκη και νέων οίκων ανοχής στους ήδη υφισταμένους (εκτός βέβαια από το γεγονός ότι κλονίζεται το μονοπώλειο). Ο σκοπός είναι κάποιος κάποτε να νοιαστεί και για τη γνώση. Αλλά γι'αυτό...

antvol είπε...

@ aphrodite

Μα, είναι απλό, απορώ και που το ρωτάς, θα πρέπει να "ξεσκίζεσαι" στα δίδακτρα γιατί η παιδεία στον τόπο μας είναι δωρεάν. Όπως και η περίθαλψη, το είπαμε.

Και γιατί έχεις την τύχη να ζεις στη χώρα της απόλυτης υποκρισίας, όπου όλα τα φοβερά και τα τρομερά μπορούν να συμβαίνουν αρκεί να μην ονοματίζονται. Μιας που τότε όλοι, κι ιδίως οι βασικοί υπεύθυνοι, δηλώνουν άγνοια κι αγανάκτηση.

Και, βέβαια, στο τέλος τα βάζουν όχι με την παλιοκατάσταση, αλλά με τον άθλιο εκείνο που τολμά να διαμαρτυρηθεί.

antvol είπε...

@ Πανάσχημη

Τώρα, θέλεις από δω να σου πω για τις επιλογές των μελών ΔΕΠ; Και τα πράγματα που τυχαίνει να γνωρίζω;

Όχι, μη μου το κάνεις, στη Σιβηρία θα πάω, κι όσο γερνάω δεν αντέχω το πολύ κρύο.

Κι αν το φαινόμενο περιοριζόταν στο ΔΕΠ των ΑΕΙ μικρό το κακό. Είναι όμως καρκίνος, φίλη Παν., γενικός και καθολικός. Που επιτίθεται, με μανία, στα ελάχιστα υγιή κύτταρα που έχουν μείνει.

Προς τα οποία νιώθω τόση ευγνωμοσύνη όση δεν φαντάζεσαι.

antvol είπε...

@ eleni63

Ευχαριστώ για τις ευχές.

Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά, και το απλό σπάσιμο των μονοπωλίων δεν είναι μικρή υπόθεση. Ειδικά όταν αυτά τα μονοπώλια είναι τόσο αδηφάγα κι επιθετικά. Και τόσο βαθιά ριζωμένα στο συλλογικό υποσυνείδητο.

Ανώνυμος είπε...

Δουλεύω στο πανεπιστήμιο εδώ κ ένα χρόνο, σε ερευνητικό πρόγραμμα. Ο καθηγητής μου είναι μια χαρά άνθρωπος, αλλά μου έχει αλλάξει τα φώτα ρε παιδιά. Μέχρι δωμάτια σε ξενοδοχεία με βάζει να κλείνω. Εννοείται ότι τους φοιτητές τους δέχομαι μόνο εγώ γιατί εκείνος δεν έχει ποτέ χρόνο. (Πράγμα που δεν είναι τόσο κακό γιατί αυτά τα 20άρια είναι μπουκιά κ συχώριο πλέον…)
Όπως λέει κ η Πανάσχημη, υπάρχουν κ φωτεινές εξαιρέσεις. Όμως αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Δεν γίνεται ένα ολόκληρο σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης να επαφίεται στην ‘φωτεινότητα’ ενός ή δύο καθηγητών (γιατί τόσοι είναι που αποδίδουν χωρίς κανένα έλεγχο). Θα πρέπει να υπάρχει αποτελεσματικός έλεγχος. Δεν καταλαβαίνω ποιος τοποθέτησε όλους αυτούς τους απίστευτα καλοπληρωμένους καθηγητές στο απυρόβλητο?
Εσύ Αφροδίτη μου έχεις μισό διδακτορικό(πως στο καλό γίνεται αυτό?). Τι να πω εγώ που είχα ολόκληρο κ με βάλανε να δώσω εξετάσεις με τους πρωτοετείς για να μου το αναγνωρίσουν? 28 χρονών γαϊδούρι καθόμουνα στα έδρανα με τα παιδάκια κ έγραφα για τις βασικές αρχές της πολιτικής επιστήμης.

Sarah είπε...

Αντβολ
Γιατι δεν λες την ιστοριουλα αυτη για τους κυριους του ΔΕΠ με ψευδωνυμα και ότι δηθεν εγινε στην Αλασκα φερ'ειπειν... και ας το ονομασουμε Αλιευτικη Ομοσπονδια Εσκιμώων. (ΑΟΕ)

antvol είπε...

@ zoi

Τυχερή είσαι που μέχρι στιγμής πρέπει, στα πλαίσια της επιστημονικής σου απασχόλησης, να κλείνεις μόνο δωμάτια. Μη μιλάς καθόλου και συνέχισε τις κρατήσεις.

Γιατί σε άλλους ζητούνται πολύ περισσότερα (πάντα με την καλή έννοια, εννοείται ότι όλα γίνονται για την επιστήμη, per l'amore del arte όπως λέει ο λαός).

Τι, ποιος τους τοποθέτησε όλους αυτούς; Μα, αν είναι δυνατόν, κανένας, το σύστημα είναι αυτορυθμιζόμενο, γι αυτό και δουλεύει ρολόι. Ο ένας τοποθετεί τον άλλο, τόσο απλά, κι έτσι δεν απασχολούνται πολύτιμοι πόροι της εθνικής οικονομίας για την εξεύρεση των καταλληλοτέρων.

Κι αν πάει κανείς να επέμβει και να επιφέρει κάποιες αλλαγές, ε, τότε σε παραπέμπω στο υπέροχο (για μένα) έργο του Κιούμπρικ, Οδύσσεια 2001. Αν το έχεις δει, θυμίσου πώς ο υπολογιστής Χαλ εξουδετέρωσε εκείνους που τόλμησαν να διανοηθούν πως μπορεί και να τον αποσυνδέσουν. Και κάνε τη μεταφορά στην ελληνική πραγματικότητα.

antvol είπε...

@ Πανάσχημη

Γιατί δεν πρόκειται για μια ιστορία, αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχε πρόβλημα.

Δυστυχώς πρόκειται για ΤΗΝ ιστορία. Κι όχι μόνο του ΔΕΠ, αλλ' όλων των θέσεων εξουσίας στο νεοελληνικό realm. Κι αυτό είναι που φέρνει δάκρυα στα μάτια (τι λέω δάκρυα, λυγμούς φέρνει).

Και γι αυτό, επαναλαμβάνω, όσοι, παρά τις πιέσεις, τις απειλές και τις υποσχέσεις, αντέχουν, λένε όχι στη χυδαιότητα, γυρνάνε την πλάτη στο μέλλον που τους υπόσχονται και προσπαθούν να κάνουν σωστά τη δουλειά του, δεν είναι απλά ήρωες, είναι συγκλονιστικοί.

Και ξέρω αρκετούς, πίστεψέ με. Φωτεινοί μου φάροι, τους ευγνωμονώ.

Ανώνυμος είπε...

Ναι ο υπολογιστής Χάλι δουλεύει μια χαρά στην Ελλάδα:)

ioannisk είπε...

Πολύ καλό κείμενο και πολύ εύστοχη η ειρωνία σου.

antvol είπε...

@ ioannisK

Καλωσήρθες, ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

Αν πάψω να ρίχνω στα πράγματα ματιές με λίγη ειρωνεία (ελπίζω πάντα λεπτή) και σαρκασμό δεν νομίζω ότι θα ζήσω ακόμη για πολύ. Κι έτσι συνεχίζουμε.

antvol είπε...

@ philos

Έχεις απόλυτο δίκαιο, εδώ και καιρό έχω την παράξενη αίσθηση πως στους δρόμους πια έχει βγει το κατεστημένο, όσοι παλεύουν για να μην αλλάξει τίποτε κι όσοι προτιμούν τη σίγουρη μιζέρια του παρόντος τους από την προκλητική αβεβαιότητα που περιέχει κάθε αλλαγή. ΄

Στο θέμα όμως αυτό αξίζει να επανέρθουμε.

cortlinux είπε...

Καταρχήν και οι αφορισμοί το ότι το κατεστημένο έχει κατεβεί στους δρόμους νομίζω ότι αδικεί κι εσένα artvol. Το ότι η τριτοβάθμια λειτουργεί πια με την αξιολόγηση σε ποια παράταξη ανήκεις καθώς κι άλλες λαμογιές είναι γεγονός. Οι μόνοι όμως που δεν κατεβαίνουν σε πληροφορώ στους δρόμους είναι αυτά τα λαμόγια. Είδες πουθενά τους καλοθελητές (λέγε με σου δίνω πάσο, βαθμούς, βιβλία, συγγράμματα) των μεγάλων παρατάξεων εκτός ΠΚΣ ΕΑΑΚ να κατεβαίνουν στους δρόμους;
Όχι οι δύο τελευταίες είναι άμοιρες ευθυνών, έχουμε δει κι αυτές πως φέρονται όπου έχουν δύναμη (καλοθελητές κι αυτοί όπου μπορούν).
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα παιδιά που κατεβαίνουν κάτω δεν είναι απαραίτητα και υποστηρικτές των παρόντων οίκων ανοχής. Ίσως απλά να θέλουν διαφορετικές αλλαγές. Και σίγουρα είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν το καλοκαίρι από το να τρώνε δακρυγόνα (ή πιο ασφυξιογόνα και δεν υπερβάλω).
Μπορείς να πεις αυτά τα παιδιά υποστηρικτές; Μήπως τα αφορίζεις με μεγάλη ευκολία;

antvol είπε...

@ cortlinux

Νομίζω ότι εσύ αδικείς την προηγούμενη απάντησή μου, ίσως δικαιολογημένα, γιατί ήταν πιο σύντομη απ' όσο έπρεπε.

Όταν λέω ότι το κατεστημένο έχει βγει στους δρόμους δεν εννοώ σωματικά. Σ' αυτό έχεις απόλυτο δίκαιο. Εννοώ ιδεολογικά. Κι ανήκοντας σ' αυτό που αποκαλείται "η γενιά του πολυτεχνείου", κουράστηκα πια να βλέπω πορείες και μάχες όχι για αλλαγή αλλά για συντήρηση.

Ναι, ειλικρινά σου λέω, κουράστηκα πια κάθε σύνθημα που ακούγεται έξω να είναι "μη" και "όχι", να έχει αμυντικό προσανατολισμό. Αν είναι δυνατόν, τόσο τέλεια είναι όλα που δεν πρέπει ν' αλλάξει τίποτε; Ζούμε σε τέτοια ειδυλλιακή κοινωνία και δεν το 'χω πάρει χαμπάρι;

Και πότε, ιστορικά, η νεολαία διαδήλωνε για να προασπίσει τα κεκτημένα δικαιώματα άλλων; Κι όχι για να μη τα κάνει όλα μπάχαλο, προκειμένου να χτίσει τον δικό της, πιο δίκαιο κόσμο;

Έτσι δηλαδή έγιναν όσες επαναστάσεις άλλαξαν τον ρου της ιστορίας (δεν είμαι υπέρ των επαναστάσεων, αλλ' αυτό είναι άλλη συζήτηση);

Με τον κόσμο να βγαίνει στον δρόμο φωνάζοντας, πχ, να μην αγγίξουμε τα μέλη του ΔΕΠ που δεν θέλουν να αξιολογούνται; Μερικά από τα οποία (ξέρω πολλούς), κι ενώ υπάρχει τόση ανεργία γύρω, πληρώνονται από το κράτος με 4.000 ευρώ τον μήνα για να έχουν, παράλληλα, άλλες δέκα δουλειές;

Γιατί αυτό γίνεται, εν πολλοίς, σήμερα, ανεξάρτητα από το ποιοι μετέχουν στις πορείες.

Κι είναι διπλό κρίμα, γιατί, πίστεψέ με, υπάρχουν τόσα που γίνονται σ' αυτό τον τόπο, που αν τα ήξερε ο κόσμος θα 'πρεπε όχι πορείες να κάνει, αλλά πολύ χειρότερα.

Κλείνοντας σκέφτομαι τα εξής: Ιστορικά τα κόμματα και οι δυνάμεις της αριστεράς ξεκίνησαν και νοηματοδότησαν την ύπαρξή τους ως ο φυσικός χώρος προστασίας και φροντίδας των φτωχών, των άνεργων, των μειονεκτικών, κοινωνικά, ατόμων και στρωμάτων. Ξεκίνησαν δηλαδή ως δυνάμεις αλλαγής προς τη την κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης κι όχι ως δυνάμεις συντήρησης.

Τι μεσολάβησε και, χρόνια τώρα, οι εκφραστές του χώρου αυτού (δεν αναφέρομαι στον υπαρκτό σοσιαλισμό αλλά σε πολύ σοβαρούς ανθρώπους με απόλυτα ουμανιστικό περιεχόμενο) ασχολούνται, σχεδόν αποκλειστικά, με την "προστασία" των δικαιωμάτων και των "κεκτημένων" όσων έχουν απασχόληση και με τη διατήρηση του status quo μιας κοινωνίας καταφανώς άδικης, ενώ έχουν αφήσει στη μοίρα τους τους φουκαράδες, πρέπει να μας απασχολεί σοβαρά.

Γιατί όταν το ποσοστό αυτό πλησιάσει το 1/3 της κοινωνίας κι αρχίσει να το ξεπερνά, τα πράγματα θα σοβαρέψουν. Για όλους μας.

Κι η λύση της ανεργίας και των παρελκομένων της δεν θα έρθει με τον διορισμό όλου του πληθυσμού στο δημόσιο. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Κατά τα λοιπά, καλωσήρθες στο blog μου.

cortlinux είπε...

Καταρχήν σε ευχαριστώ που με καλωσορίζεις στο μπλογκ σου.

Ένας από τους λόγους που δεν κατεβαίνω πια στις διαδηλώσεις είναι που δεν θέλω να υποστηρίζω με τις πράξεις μου άτομα και καταστάσεις που μου έχουν κάνει τη ζωή μου δύσκολη όσο καιρό βρίσκομαι στο ΤΕΙ. Το λέω αυτό γιατί είχα μπει με όρεξη να διαβάσω και είχα φάει τέτοιο ξενέρωμα που για δύο χρόνια προτιμούσα να κάθομαι να ψάχνω γκόμενες παρά να ασχολούμαι με την σχολή μου. Η παραταξιακοποίηση που κυριαρχεί σε όλους τους τομείς, η αναξιοκρατία καθώς κι άλλα πολλά συνθέτουν όλη αυτή την ξενέρα που έφαγα.
Από την άλλη όμως δεν θέλω και αυτό που πάνε να περάσουν. Καθώς και με προβληματίζει και η εμμονή τους με το άσυλο. Στο πανεπιστήμιο της Πάτρας πριν δύο χρόνια αναφέρθηκαν στην καταστολή επικίνδυνων ιδεολογιών (αλήθεια αυτό τι σας θυμίζει; δεν νομίζω κι αυτό να το θέλουμε.)

Και έχω προβληματιστεί πραγματικά το πως να δείξω αυτό που θέλω εγώ. Δεν είναι τα πράγματα άσπρο - μαύρο και δεν μπορώ να μπω σε τέτοιες λογικές. Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Πρέπει να υπάρξουν τέτοιες αλλαγές ώστε , κατά τη γνώμη μου, να κυνηγάς τις παραδώσεις επειδή το θες κι όχι επειδή θα "φας" απουσία. Ότι στην τελική στην φοίτησή σου κάνεις κάτι δημιουργικό κι όχι ότι χάνεις τον χρόνο με γραφειοκρατικές παπαριές. Ότι πχ τα μαθήματα θα διδάσκονται με βάση τη φύση τους κι όχι με βάση τι λέει το γραφειοκρατικό μοντέλο. Με αυτά διόλου δεν ασχολείται το νομοσχέδιο.

Και δεν έγινε καμιά συζήτηση αλλά προσπάθησαν να το περάσουν στα κρυφά. Για μένα η κυβέρνηση έχει μεγάλες ευθύνες για τις κινητοποιήσεις.

Αριστερά και Δεξιά δεν προτείνουν κάτι που να αναπνέει. Η μία θέλει να διατηρηθεί απλώς η όλη κατάσταση και η άλλη να φτιάξει μία άλλη. Δεν με πείθει κανένας τους.

Είναι αυτό που είπε και ο ΝΔ. Δεν θα αλλάξει τίποτα αλλάζοντας το άρθρο 16. Άλλες αλλαγές χρειαζόμαστε πολύ πιο βασικές. Και μία βασική είναι το ότι δεν μπαίνω στην τριτοβάθμια (ούτε φυσικά στην δευτεροβάθμια) για να πάρω απλώς ένα χαρτί. Αυτό το έχουμε ξεχάσει κι έχουν ,κι έχουμε, ευθύνες αμφότεροι.

Sarah είπε...

Πεστα Αντβολ.

Αυτο με εχει παραξενεψει και μενα με την Αριστερα. Πόσο μάχονται για την διατηρηση του status quo προφασιζομενοι την προασπιση των δικαιωματων των μη προνομιούχων.

Τα δικαιωματα των μη προνομοιούχων και η βελτιωση του βιοτικού επιπέδου εν γένει γινεται μόνο αν μειωθει η διαφθορά και επιπλεύσει η αξιοκρατια σε συνθηκες ελεύθερης αγοράς, που θα δινουν κινητρο στους ικανοτερους (διότι μερικοι απο μας είμαστε λιγοτεροι ικανοί από άλλους.... έτσι φτιαχτήκαμε.... αυτη ειναι η πραγματικότητα). Οι ικανοτεροι ειναι αυτοι που θα αυξησουν τον πλουτο μιας χωρας ανεβαζοντας έτσι τον μεσον όρο.

Και πάντα θα υπάρχει μια ταξη φτωχων, αυτο δεν γινεται να εξαλειφθει, για λογους που αναλύονται καλυτερα στο κλασσικο άρθρο του Gans εδω

Sarah είπε...

cortlinux
Σε καταλαβαινω απόλυτα και στεναχωριεμαι πολύ για το αδιέξοδο στο οποίο βρισκεται η νεολαια στην Ελλαδα.

Αλλα δεν φταινε μονο οι πολιτικοι. Εμεις, οι γονεις φταιμε σε μεγαλο βαθμο, που ανεχθηκαμε τα σκατα , που τα "παντρευτηκαμε", και που καταντησαμε στο τέλος να τα "προστατεύουμε" χωρις να καταλαβαίνουμε ότι στο τέλος θα πνίξουμε τα ίδια μας τα παιδιά με αυτες τις βρωμιές.

Εμεις φταιμε. Κανείς άλλος.

Sarah είπε...

Κι αυτο το άρθρο τα ίδια λέει
εδω

antvol είπε...

@ martingale

Καλωσήρθες. Ρίξε μια ματιά και στα επόμενα κείμενα για το ίδιο θέμα και τα λέμε.

Ανώνυμος είπε...

Αποκωδικοποίηση....: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,....
Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.